Kom je nu wel graag bij je ouders?
Of is het meer moeten? Verplichtend.
Ja zeker wel en het is ook wel gezellig. Het is ook nog steeds wel een thuis hoor, dat dorp, platteland, de tuin. Ik woon nu in de stad met alleen balkon.
Mijn moeder ziet nu zelf ook wel dat de lat soms wat hoog lag. En het is ook wel duidelijk dat ze de situatie met drie grote jongens niet zo goed aan kon en ze dan maar hun gang liet gaan met stoeien en kloten. Ze weet nog wel een keer dat ze thuis kwam uit werk en 75 m voor ons huis al de herrie hoorde van het kloten en gillen en zich best wel schaamde.... mijn vader ging dan namelijk gewoon meedoen met stoeien en kloten.
Tja voor mij was dat gewoon teveel herrie vandaar dat ik toen al dacht, zodra ik uit huis kan ga ik uit huis.
En mijn vader is ook ziek he, dus als ik een tijd niet zou gaan en het gaat opeens heel slecht zou ik dat ook wel erg vinden.
Mijn moeder kan wel van t ene op t andere moment moeilijke gesprekken beginnen, ook als je gewoon voor de gezelligheid komt en dat is soms wel vervelend. Als mijn vriend er bij is doen ze dat gelukkig niet of veel minder.
Of mijn moeder wil mij soms bijpraten over mensen die eigenlijk al lang niet meer in mijn leven zijn, bijv een oud collega van haar waar ik totaal geen beeld meer bij heb en die ze dan gezien heeft in een winkel. Maarja dat houd je toch denk ik. Ze zijn altijd erg met het verleden bezig.
Ik heb wel een relaxed weekend gehad. Heel goed geslapen zelfs. Vriend zei ook dat ik meer kan hebben als ik meer slaap. En hij had beter rekening gehouden met het eten, er was ontbijt en lunch... en dan is mijn stemming ook veel beter.
Morgen is mijn zorgafstemmingsgesprek en dat was wel steeds op de achtergrond aanwezig maar ik heb er gelukkig niet van wakker gelegen.
Vriend moet op zondag urinecontrole doen en ik was even mee, zijn mentor had dienst en daar hebben we best leuk contact mee en dat was een halfuurtje echt gezellig. Veel grappen want die mentor komt ook steeds meer los.
Op de weg terug zei ik: Ik heb zelfs een halfuur niet aan mijn ZAG gedacht. Vriend zei: Nee daar moet je ook niet steeds aan denken. Hij zit heel anders in elkaar, hij gaat niet vooraf heel erg nadenken over zo'n gesprek. Zelf vind ik t in dit geval wel goed dat ik het voorbereid want mijn broers nemen er vrij voor, dan moet het wel nuttig zijn. Er is een hoop te bespreken nog van vorig jaar maart toen ik per ambu naar Hoofddorp moest.... dat moeten we niet nog eens hebben. Dat in geval van crisis niet alle partijen er de handen vanaf trekken.
En even praktisch, ik heb een stressbal gekocht en die neem ik lekker mee naar het gesprek. We hadden er een op de kassaband gelegd en die raakte klem tussen de lopende band... heb ik er helemaal uit gefrunnikt, je wilt ook niet dat zo'n ding kapot splasht in de winkel.
En straks maar naar bed.
