Toch weer gestimfapt na twee weken gestopt te zijn met porno

[Walterego]

Graag zelfs, altijd interessant om iets van meerdere kanten te bekijken!


Ik denk dat heel veel mensen, mannen én vrouwen, zitten met onzekerheid over zichzelf.


Klopt zeker. Dat zijn valide zorgen en mensen die je wilt vermijden.

Maar het verschil is:

Als een vrouw een man zoekt, kan zij die in principe binnen no-time krijgen. Maak bijvoorbeeld een account op een Tinder of een datingsite en je zult overspoeld worden met reacties, ongeacht of je heel aantrekkelijk bent, gemiddeld aantrekkelijk, of zelfs minder dan dat.

Het blijkt dat 80% van de vrouwen achter 10-20% van de mannen aan zit. Meer dan 80% van de mannen, maakt tenminste online (waar de meeste dating plaatsvindt) geen tot weinig kans. Die verhoudingen liggen dus krom, omdat de meeste vrouwen (niet alle!) hele (te) hoge eisen stellen.

Wat is bijvoorbeeld een "leuke man"? Een vrouw zal in de regel een hele waslijst aan dingen opnoemen, omdat een vrouw in de regel die keuze hééft. Mannen hebben doorgaans veel minder eisen wat betreft een vrouw: lief, zorgzaam, vrouwelijk en om voor mezelf te spreken: ja, ik moet me wel lichamelijk aangetrokken voelen tot haar. Maar that's it...


Zoals gezegd: mannen hebben in de regel een veel lagere standaard dan dat vrouwen hebben. Vaak eigenlijk: een te lage standaard.

Kijk maar eens naar van die mannen die voor de grap fake accounts aanmaken op Twitter of zo met een profielfoto van een hele lelijke vrouw die daarnaast ook nog absurde eisen stelt. Binnen no time wordt zelfs zo'n account overspoeld met reacties van mannen. Óók succesvolle, niet onaantrekkelijke mannen. Dan kun je je natuurlijk wel afvragen wat die intenties van die mannen precies zijn... Maar voor een vrouw is er keuze.

Wellicht is het zo dat over het algemeen de standaard die mannen voor vrouwen stellen te laag is en de standaard die vrouwen voor mannen stellen te hoog is. Eigenlijk moet ik dit er niet steeds bij zeggen, maar omdat dit bij sommigen heel gevoelig ligt: natuurlijk zijn er uitzonderingen en als deze dingen niet gelden voor jou, voel je dan niet aangesproken.


Vind ik een goede instelling ja!


Heel belangrijk! Dat die aanwezig is en ook overeenkomt!


Daar zeg je wel wat. De vrouw in kwestie die zich dus "om liet bouwen" tot man en toen vrouwen aan ging spreken, was nou niet bepaald het type "mannelijke man". Eigenlijk meer een sulletje. Maar dan nog: de reacties van vrouwen op haar avances waren echt kil gewoon. Dit, terwijl toen ze nog "vrouw was", ze altijd heel hartelijk contact had met vrouwen, puur omdat ze een vrouw was. Hier is ze heel erg van geschrokken en ontwikkelde ze een empathie voor mannen door, voor hoe moeilijk het is voor veel mannen om contact te maken met vrouwen, omdat vrouwen heel makkelijk en snel mannen afwijzen. Ze had verwacht dat de dating game vergelijkbaar zou zijn, maar kwam bedrogen uit. Maar goed, als "man" leek ze dus ook nogal een sulletje. Maar dan nog, de kille reacties van vrouwen op haar/hem, maakten echt impact en droegen eraan bij dat zij/hij dus een paar jaar geleden zelfmoord heeft gepleegd.

Ik zou zo graag haar naam willen weten, maar kom er niet op en kan die docu of whatever niet vinden. Als ik erop kom, zal ik hem hier even neerzetten.


Ja precies. De man is van nature degene die initiatief neemt. Dat is voor veel mannen alsnog moeilijk, mede ook omdat ons dat niet altijd zo geleerd wordt in deze moderne maatschappij waarin mannelijke waarden aan het eroderen zijn. Maar het is denk ik prettig voor beide partijen dat de man over het algemeen assertiever en meer alpha is hierin.

Betekent niet dat een vrouw geen initiatief mag nemen voor bijvoorbeeld een kus natuurlijk. Dat wordt juist zeer gewaardeerd door mannen! En daarnaast: een vrouw heeft echt heel weinig kans om afgewezen te worden.


Zo hoort het te zijn ja! Anders ben je eigenlijk met de "verkeerde"... De verkeerde voor jou that is.


Denk dat je daar zeker gelijk hebt, als je veel stelletjes ziet.


Yup, ook vrijgezellig de jaarwisseling doorgemaakt.

Zat alleen bij mijn ouders dit jaar for god's sake... Dat is toch te triest voor woorden? Ik zou me moeten schamen...

Grapje Ik ben oké met single zijn. Veel beter dan weer in een relatie zitten waar alles een opgave lijkt te zijn. Dat andere beekje, dat komt misschien nog weleens op een natuurlijke manier samen met mij en dan worden we samen die stromende rivier. Ik heb zoiets van: if it's meant to be, it's meant to be. En anders niet.


Edit: oeps... Realiseer me dat dit allemaal in jouw topic is @Walterego. Was niet de bedoeling om je topic te kapen...

Ja laten we het er gewoon over eens worden dat die datingapps echt afgrijselijk zijn, en vooral de intentie hebben om je onzeker te maken zodat je door de mensen heen blijft scrollen op zoek naar wie je nog kunt krijgen voor een stukje zelferkenning.
Ondertussen zit er een kapot cynisch verdienmodel achter wat je seksuele voorkeuren met kunstmatige intelligentie analyseert om dat soort kennis over jou volledig te kunnen uitmelken in marketingpraktijken.

Ik vind het oprecht knap dat mensen het in zo'n context alsnog lukt om liefde te vinden. Snap niet hoe ze het doen 😂

 

[Mindless]

Ja laten we het er gewoon over eens worden dat die datingapps echt afgrijselijk zijn, en vooral de intentie hebben om je onzeker te maken zodat je door de mensen heen blijft scrollen op zoek naar wie je nog kunt krijgen voor een stukje zelferkenning.
Ondertussen zit er een kapot cynisch verdienmodel achter wat je seksuele voorkeuren met kunstmatige intelligentie analyseert om dat soort kennis over jou volledig te kunnen uitmelken in marketingpraktijken.

Ik vind het oprecht knap dat mensen het in zo'n context alsnog lukt om liefde te vinden. Snap niet hoe ze het doen 😂

Zeker, ben er ook al een tijd geleden van afgestapt.

Liefde vinden via dergelijke datingapps? Het zal sporadisch nog eens gebeuren, maar het heeft zichzelf eigenlijk kapot gemaakt door hoe het opgezet is, naast natuurlijk modern-feminisme dat onze maatschappij met de nucleaire familie als de basis daarvan goed aan het ontwrichten is.

Voor wie is bijvoorbeeld iets als Tinder dan nog "nuttig"? Vrouwen die hun dagelijkse egoboost willen door de honderden mannen die hen aanbidden/aandacht geven. En de 10-20% top van de mannen in uiterlijk/status, die daadwerkelijk regelmatige dates krijgen en 80% van de vrouwen onder elkaar rouleren. Maar die zullen in de regel natuurlijk vooral op nookie uit zijn en niet veel meer. Het is een triest, oppervlakkig wereldje geworden, tenminste: Tinder en dergelijke.

En dan inderdaad nog dat verdienmodel wat jij noemt...

Grappig dat mijn eigen zusje er haar huidige vriend wel op ontmoette en daar inmiddels 2 kinderen mee heeft. Maar dat was 5 jaar geleden. Die tijden zijn voorbij.

Beter bij wegblijven als je iets serieus zoekt, of je nu man of vrouw bent. Beter weer terug naar basics: aanspreken in de supermarkt, via vrienden ontmoeten, etc.

 

[JG111]

omdat de meeste vrouwen (niet alle!) hele (te) hoge eisen stellen.

Jup. De vrouw mag een plumpudding zijn, maar de man moet andersom wel naar de sportschool!! Hoevaak zien we dat niet?? Want oh wee als je wat tegen een vrouw zegt!

Maar het is denk ik prettig voor beide partijen dat de man over het algemeen assertiever en meer alpha is hierin.

Ja ik vind dat wel leuk en aantrekkelijk, dus ik val niet zo snel op een 'sulletje'. Dan ben ik zelf de vent van het stel met mijn bicep ader.

Maar er zijn weer zoveel sulletjes die gewoon een prettig en stabiel gezinnetje hebben.
Dus het gras is niet altijd groener aan de overkant...

Edit: oeps... Realiseer me dat dit allemaal in jouw topic is @Walterego. Was niet de bedoeling om je topic te kap

T gaat dan wel niet over de verslaving, maar wellicht wel de achterliggende onzekerheid (waar dus zijn dates waarschijnlijk zelf ook last van hebben)

Ik vind het oprecht knap dat mensen het in zo'n context alsnog lukt om liefde te vinden. Snap niet hoe ze het doen

Mij wel 2x gelukt! En met mij heel veel vriendinnen maar ik heb inderdaad wel veel matches.
Maar aan een foto zie je eigenlijk niks. Vaak gedegen met de slechtste foto's, zijn de fijnste mensen! En die liken wij als vrouw zijnde dan weer minder snel. Dus in een kroeg ontmoeten is beter!

 

[Mindless]

Jup. De vrouw mag een plumpudding zijn, maar de man moet andersom wel naar de sportschool!! Hoevaak zien we dat niet?? Want oh wee als je wat tegen een vrouw zegt!

Er is een duidelijke kromme standaard. Fijn om dat uit de mond van een vrouw te horen. Niet dat dit de eerste keer is hoor, maar toch.

Denk aan de "body positivity movement". Op het eerste gezicht klinkt dit als een goed iets. Ik bedoel, het woord "positief" zit erin... Maar als je er goed naar kijkt, zeg je er eigenlijk mee: "Maakt niets uit dat je flink overgewicht hebt meissie, je bent perfect zoals je bent!" Hoe positief is dat eigenlijk? Iemand aanmoedigen ongezond te blijven. Natuurlijk, je moet er ook weer niet bot in zijn, maar dit is het andere extreme.

Ja ik vind dat wel leuk en aantrekkelijk, dus ik val niet zo snel op een 'sulletje'. Dan ben ik zelf de vent van het stel met mijn bicep ader.

Hier zeg je iets voor mij heel bekends en imo ook sociaal maatschappelijk super belangrijks.

Ik ben dus zelf dat 'sulletje' geweest in mijn laatste relatie. Mijn ex was nogal een krachtige persoonlijkheid en ik stond destijds niet echt in mijn mannelijkheid. Wat er dan gebeurt, is dat de vrouw in de relatie dan min of meer gedwongen wordt om de "alpha rol" aan te nemen.

En tegenwoordig is dat ook wel hip, dat ook vrouwen de alpha kunnen zijn. "Be an independent woman! Zet je eigen bedrijf op! Je kunt net zoveel als een man!"

En daarnaast is er het idee dat het eigenlijk wel goed is om als vrouw een gevoelige man te willen, niet zo'n typische lompe man-man (toxic masculinity!). Veel vrouwen lopen rond met dat idee dat ze een gevoelige, eigenlijk: beta, man willen hebben.

I call BULLSHIT.

Dat is maar een cultureel ideaal dat momenteel in is. Ja, je kunt het tot bepaalde hoogte willen, omdat je het (oprecht) een mooi ideaal vindt, maar je kunt je biologie niet omzeilen. Wat je eigenlijk wilt is een KEREL. Iemand die die vent die je op straat lastig zit te vallen in zijn kraag grijpt. Iemand die 's nachts wanneer jullie beneden geluid horen, een knuppel of mes pakt en gaat kijken. Iemand die weet hoe hij dingen in huis kan fixen. Iemand die assertief is. Natuurlijk, je wilt ook dat diegene in contact staat met zijn gevoelens, anders is het een holbewoner. Maar er moet ook mannelijkheid inzitten, anders wordt het dat sulletje.

En er zijn zoveel van dat soort sulletjes, beta's, tegenwoordig. En omdat we dat zovaak niet willen of durven benoemen, of gewoonweg niet bewust doorhebben, zorgt dit voor zoveel problemen in relaties. Ik heb het zelf meegemaakt, ik zie het bij anderen. Misschien is het in deze tijd niet "correct" om te zeggen, maar ik denk echt dat het verkeerd is dat het aangemoedigd wordt om als man zo'n sulletje te zijn. Want je ziet het gebeuren: vrouwen worden mannelijker en mannelijker. Om die balans te herstellen. Er MOET een balans in energie zijn. En idealistisch gezien kun je wel denken en echt geloven dat er niets mis is met dit tijdelijke culturele ideaal, maar biologisch gezien zijn vrouwen geen mannen en mannen geen vrouwen. Over het algemeen (oké, er zijn natuurlijk altijd uitzonderingen) functioneren mannen nou eenmaal het beste als ze op die mannelijke energie zitten en vrouwen op die vrouwelijke energie.

Mijn laatste relatie heeft mijzelf hier echt hard wakker in geschudt. Het is niet dat die mannelijke energie niet in mij zat/zit. Het komt er nu meer uit en dat voelt hartstikke juist en goed en heeft een super positief effect op mijn relaties met mensen. Niet alleen vrouwen trouwens.

Maar er zijn weer zoveel sulletjes die gewoon een prettig en stabiel gezinnetje hebben.
Dus het gras is niet altijd groener aan de overkant...

Ik ken ze, maar daar gaat eigenlijk altijd wat achter schuil. Het lijkt aan de oppervlakte vaak goed, maar ken je zo'n stel wat beter, dan zie je dat de man vaak over zich heen laat lopen (wat natuurlijk voor niemand fijn voelt) en dat de vrouw iets mist, namelijk: een kerel. Een vent die in zijn mannelijkheid staat: alpha is, de leiding neemt, etc. En nee, dat is niet "toxisch". Mannelijkheid is niet in principe "toxisch", maar gezond en natuurlijk. En in harmonie met vrouwelijkheid.

T gaat dan wel niet over de verslaving, maar wellicht wel de achterliggende onzekerheid (waar dus zijn dates waarschijnlijk zelf ook last van hebben)

Ja daar heb je gelijk in. Het is gerelateerd, laten we maar zeggen.

Maar het blijft @Walterego zijn topic, dus als je het te offtopic vindt gaan @Walterego, dan moet je het zeggen.

Mij wel 2x gelukt! En met mij heel veel vriendinnen maar ik heb inderdaad wel veel matches.
Maar aan een foto zie je eigenlijk niks. Vaak gedegen met de slechtste foto's, zijn de fijnste mensen! En die liken wij als vrouw zijnde dan weer minder snel. Dus in een kroeg ontmoeten is beter!

Ah

En hoelang is dat geleden?

In het echt ontmoeten is beter, al heb ik zelf minder met de kroeg ivm het dronken sfeertje en zo. Ik ben nu niet actief op zoek naar een vriendin, maar anders zou ik op plekken "zoeken" als de supermarkt of andere openbare plekken. Maar ik wil dus ook niet echt "op zoek" zijn. Het moet eigenlijk spontaner gaan. Soms raak ik ook spontaan aan de praat met iemand. Meer op die manier.

 

[Purplext]

Die verhoudingen liggen dus krom, omdat de meeste vrouwen (niet alle!) hele (te) hoge eisen stellen.

Mwah, hij hoeft alleen minstens zo perfect als ik te zijn, das toch niet zoveel gevraagd?

Ik wil eigenlijk op zoveel punten ingaan, maar ben effe te lui om te typen nu 😅
Maar het klopt denk ik wel wat je in je laatste post schrijft: dat vrouwen toch eigenlijk wel een Alfa willen.
In mijn serieuze relaties was ik met mannen die 'een echte vent waren' en toch ook gevoelig konden/durfden zijn. Perfecte mannen dus 🤪

Ik denk dat er aan beiden zijden angsten zijn voor wat het andere geslacht denkt waar je aan zou moeten voldoen. Voor mij is het meest aantrekkelijke toch wel als iemand zelfvertrouwen heeft en daar niet mee bezig is.

Oh en ik heb natuurlijk wel eens slechte ervaringen met mannen gehad, en ik kan daardoor achterdochtig naar elke man gaan doen, maar ik heb ook zoveel goede ervaringen gehad met mannen.
Ik blijf elke man gewoon weer als een nieuw persoon zien, die ik moet leren kennen voordat ik weet wat voor vlees ik in de kuip heb. En dat geldt net zo goed voor vrouwen.

 

[Mindless]

Mwah, hij hoeft alleen minstens zo perfect als ik te zijn, das toch niet zoveel gevraagd?

Ik wil eigenlijk op zoveel punten ingaan, maar ben effe te lui om te typen nu 😅
Maar het klopt denk ik wel wat je in je laatste post schrijft: dat vrouwen toch eigenlijk wel een Alfa willen.
In mijn serieuze relaties was ik met mannen die 'een echte vent waren' en toch ook gevoelig konden/durfden zijn. Perfecte mannen dus 🤪

Ik denk dat er aan beiden zijden angsten zijn voor wat het andere geslacht denkt waar je aan zou moeten voldoen. Voor mij is het meest aantrekkelijke toch wel als iemand zelfvertrouwen heeft en daar niet mee bezig is.

Oh en ik heb natuurlijk wel eens slechte ervaringen met mannen gehad, en ik kan daardoor achterdochtig naar elke man gaan doen, maar ik heb ook zoveel goede ervaringen gehad met mannen.
Ik blijf elke man gewoon weer als een nieuw persoon zien, die ik moet leren kennen voordat ik weet wat voor vlees ik in de kuip heb. En dat geldt net zo goed voor vrouwen.

Ik ben wel benieuwd naar jouw kijk.

Laat anders later maar weten, als je wilt.

 

[Purplext]

Ik ben wel benieuwd naar jouw kijk.

Laat anders later maar weten, als je wilt.

Ik kom er op terug! 😊

 

[FredKroket]

Ik lach wel, maar het is zo waar. Vrouwen spelen het leven in ieder geval op het vlak van dating op EASY-MODE. Vrouwen hoeven er al praktisch niets voor te doen, mannen komen ze als het ware aangewaaid. Maar daarnaast is het inderdaad ook een trend aan het worden dat vrouwen álles eisen en dat jij als man eigenlijk niks te wensen hebt. Let wel: ik weet natuurlijk dat er echt wel uitzonderingen zijn. Maar die trend, die is er ook.

Die gelijkheid, die hoeft van mij trouwens niet zo. Dat is wat modern-feminisme (zogenaamd, maar eigenlijk niet) wil. Van mij mag het wel gewoon zo zijn als het in de natuur gaat: de man "jaagt", neemt initiatief. Zelf vind ik dat ook wat moeilijk, maar tegelijkertijd voel ik het zo dat dat eigenlijk is hoe het "hoort". Wat natuurlijk niet betekent dat een vrouw niet zou mogen flirten of zo.

Waar ik het echter niet mee eens ben, zijn de absurde eisen die heel veel vrouwen tegenwoordig (zijn onderzoeken naar gedaan, is aan te tonen, al is het maar gebaseerd op online dating, waar de meeste dating trouwens wel plaatsvind, als ik het juist heb) stellen, gewoonweg "omdat zij een vrouw zijn en daardoor denken "recht" te hebben op dit en dat". Dát is de modern-feministische leugen: zogenaamd gelijkheid willen, maar dan alleen de lusten die daarmee komen, niet de lasten.

Ik herinner me nog dat een vrouw zich (een hele tijd geleden) om liet bouwen tot man (ik weet niet of zij/hij daaronder ook wat heeft laten doen, maar dat doet er even niet toe) en toen gefilmd heeft hoe het daten als "man" met vrouwen verliep. Zij/hij was geschokt hoe het daten als man zijnde eraan toe gaat, vergeleken met toen ze nog een vrouw was en met mannen date. Je kon dat in die docu ook zien: toen ze zich had "omgebouwd" tot man, waren dezelfde vrouwen ineens een stuk minder hartelijk, maar juist afstandelijk en wantrouwend. Eerst speelde ze als vrouw zijnde dating op easy-mode, nu was het als man ineens hard-mode. Een paar jaar geleden heeft hij/zij zichzelf trouwens om het leven gebracht, ik geloof mede omdat het leven als man zijnde haar zo zwaar viel. Ik zit de persoon en bijbehorende in kwestie nu op te zoeken, maar kan diegene helaas niet vinden nu.

Maar goed, die extreem hoge standaard die de meeste vrouwen tegenwoordig hebben, begint nu al te backfiren. Want steeds minder mannen hebben zin om met dat spelletje mee te doen. Als je álles moet geven, maar niets krijgt, dan is er op een gegeven moment ook niets meer aan.

Nogmaals: er zijn natuurlijk uitzonderingen. Als je dit leest en jezelf als vrouw hier helemaal niet in herkent, dan ben jij duidelijk niet zo'n vrouw met extreme eisen en heb ik het niet over jou(!)


Precies dat ja!

Vrouwen hebben over het algemeen gewoon geen benul hoe het is om afgewezen te worden. Omdat vrouwen over het algemeen gewoon niet afgewezen worden en dus niet weten hoe dat voelt.


Klopt!

If you wanna play the game, you have to know and play by the rules.

Zelf heb ik op het moment even zoiets van: geen zin om te spelen.


Uiteraard!

Die ervaring hebben wij dan weer niet. Maar ik kan me voorstellen dat dat echt niet fijn is.


Mooi is dat! Ze bestaan!

Ik zat op dat vlak ook goed op 1 lijn met mijn laatste ex. Die had echt wel goed begrip voor hoe vrouwen eigenlijk vaak spelletjes spelen met mannen, vaak juist omdat ze zelf dus niet weten hoe het is om afgewezen te worden. Misschien worden zij in een volgende reïncarnatie een man en dan mogen zij dating eens op hard-mode ervaren.

Wat een aannames over vrouwen zeg. Waar baseer je dat allemaal op? Andrew Tate als hoofdbron zeker?

 

[Purplext]

Wat een aannames over vrouwen zeg. Waar baseer je dat allemaal op? Andrew Tate als hoofdbron zeker?

Alles hangt toch van aannames aan elkaar, zo zijn we verbonden 💕

Edit; jeetje, dat was krom geschreven, sorry... Ik hoop ook dat het duidelijk was dat hier het sarcasme van af droop....

 

[FredKroket]

Alle hangt toch als aannames aan elkaar, zo zijn we verbonden 💕

True maar dit is wel heel polariserend. Totaal niet mijn ervaring als hetero man.

 

[Mindless]

Wat een aannames over vrouwen zeg. Waar baseer je dat allemaal op? Andrew Tate als hoofdbron zeker?

O daar hebben we de meneer die de persoon niet los kan zien van de dingen die hij/zij zegt.

 

[FredKroket]

O daar hebben we de meneer die de persoon niet los kan zien van de dingen die hij/zij zegt.

Bron: oplichter, mogelijke mensenhandelaar, mogelijke verkrachter en mogelijke witwasser. En bewezen fake guru.

 

[Mindless]

Bron: oplichter, mogelijke mensenhandelaar, mogelijke verkrachter en mogelijke witwasser. En bewezen fake guru.

Wat is er gebeurd met innocent until proven guilty...

Zo irritant dat dat tegenwoordig vaak omgedraaid wordt

 

[FredKroket]

Wat is er gebeurd met innocent until proven guilty...

Zo irritant dat dat tegenwoordig vaak omgedraaid wordt

Er staat toch mogelijk. Daarnaast is hij een bewezen oplichter en fake guru. En extreem vrouwonvriendelijk.

 

[Mindless]

Er staat toch mogelijk. Daarnaast is hij een bewezen oplichter en fake guru. En extreem vrouwonvriendelijk.

So what dat hij een bewezen oplichter is?

Maakt dat meteen álle uitspraken die hij doet per definitie onwaar? Je kunt toch zelf reflecteren op een bepaald idee of perspectief? En dan zien: nee, dat is echt onzin of ja, daar zit (deels) waarheid in. Het lijkt me sowieso de bedoeling om niets aan te nemen, maar er open naar te kijken en zelf over te reflecteren.

Ik vind hem ook een arrogant figuur en denk dat hij ergens aan het compenseren is voor een diep minderwaardigheidscomplex. Maar dat allemaal kan toch los gezien worden van ideeën die op zichzelf waarde bevatten? Daarnaast dringt hij op een bepaalde manier bij heel veel mensen door, waardoor ze stilstaan bij bepaalde maatschappelijke kwesties die wellicht zorgen voor diepe problemen in onze maatschappij. Persoonlijk vind ik Tate vaak heel erg doorschieten in zijn macho gedrag, maar met wat relativeringsvermogen kan ik voorbij die dingen kijken.

Je kunt toch niet zeggen dat álles wat hij zegt en wat hij betekent voor mensen per definitie compleet onwaar en/of waardeloos is?

Je mag hem niet, i get it... Ik erger me op bepaalde vlakken ook stevig aan hem. Bijvoorbeeld het punt dat hij heeft over dat een vrouw het maar moet pikken als hij vreemd zou gaan met een ander, omdat hij de "top G", een "1 percenter" () zou zijn... Dat vind ik persoonlijk onzin, super arrogant, walgelijk en ook een verkeerd idee om populair te maken. Maar dat heeft helemaal niks te maken met andere dingen die hij zegt. Alles moet toch überhaupt per kwestie bekeken en beoordeeld worden?


Zelfs als hij straks schuldig blijkt te zijn van mensenhandel (wat ik persoonlijk niet geloof, maar dat terzijde, dat is maar mijn mening), dan verandert dat helemaal niets aan de ideeën op zichzelf.

 

[FredKroket]

So what dat hij een bewezen oplichter is?

Maakt dat meteen álle uitspraken die hij doet per definitie onwaar? Je kunt toch zelf reflecteren op een bepaald idee of perspectief? En dan zien: nee, dat is echt onzin of ja, daar zit (deels) waarheid in. Het lijkt me sowieso de bedoeling om niets aan te nemen, maar er open naar te kijken en zelf over te reflecteren.

Ik vind hem ook een arrogant figuur en denk dat hij ergens aan het compenseren is voor een diep minderwaardigheidscomplex. Maar dat allemaal kan toch los gezien worden van ideeën die op zichzelf waarde bevatten? Daarnaast dringt hij op een bepaalde manier bij heel veel mensen door, waardoor ze stilstaan bij bepaalde maatschappelijke kwesties die wellicht zorgen voor diepe problemen in onze maatschappij. Persoonlijk vind ik Tate vaak heel erg doorschieten in zijn macho gedrag, maar met wat relativeringsvermogen kan ik voorbij die dingen kijken.

Je kunt toch niet zeggen dat álles wat hij zegt en wat hij betekent voor mensen per definitie compleet onwaar en/of waardeloos is?

Je mag hem niet, i get it... Ik erger me op bepaalde vlakken ook stevig aan hem. Bijvoorbeeld het punt dat hij heeft over dat een vrouw het maar moet pikken als hij vreemd zou gaan met een ander, omdat hij de "top G", een "1 percenter" () zou zijn... Dat vind ik persoonlijk onzin, super arrogant, walgelijk en ook een verkeerd idee om populair te maken. Maar dat heeft helemaal niks te maken met andere dingen die hij zegt. Alles moet toch überhaupt per kwestie bekeken en beoordeeld worden?


Zelfs als hij straks schuldig blijkt te zijn van mensenhandel (wat ik persoonlijk niet geloof, maar dat terzijde, dat is maar mijn mening), dan verandert dat helemaal niets aan de ideeën op zichzelf.

Alles wat hij zegt doet hij met een bepaalde reden. Het is 1 groot toneelstuk.

 

[Mindless]

Alles wat hij zegt doet hij met een bepaalde reden. Het is 1 groot toneelstuk.

Oké laat maar.

Jij kunt dus gewoon niet onderscheid maken tussen inhoud op zichzelf evalueren en de persoon die het zegt. Nooit zal iets dat Andrew Tate zal zeggen ook maar iets van waarheid kunnen bevatten, want het komt van... Andrew Tate.

Goed/kwaad, zwart/wit. Niets ertussenin.

 

[Purplext]

Ik ben wel benieuwd naar jouw kijk.

Laat anders later maar weten, als je wilt.

Oké, bij deze:

Zoals ik al eerder schreef, vind ik het niet prettig om te praten over 'mannen' en 'vrouwen' omdat ik liever elk persoon als een individu beschouw, maar helaas ontkom ik er niet aan, wil ik er hier iets over zeggen. Nu we de disclaimer hebben gehad, zal ik beginnen met dat ik vooral getriggerd werd door het stukje wat je schreef over dat vrouwen zich steeds mannelijker (moeten) opstellen.

Ik heb zelf bijna altijd het initiatief moeten nemen door voor een man te gaan. Dit heb ik altijd wel jammer gevonden. Ik ben denk ik best wel ruimdenkend, maar er zit een stukje in mij dat 'ouderwets' is, of zoals jij het noemt: je biologie.

Ik heb contacten met mannen gehad, waarin ik me behoorlijk mannelijk opstelde, en dat werd denk ik toch wel opgeroepen door het feit dat het hen daar aan ontbrak. Ik krijg dan de neiging over zo iemand heen te walsen en als diegene me dan niet 'op m'n nummer zet', raakt het evenwicht verstoord. Wat dat betreft voel ik me toch wel meer aangetrokken tot Alfa mannen.

Als voorbeeld, ik ontmoette laatst een man, bijna 2 meter lang, 110 kg, ex para trooper en professioneel tienkamper, even om een beeld te schetsen en dan hebben we ook meteen een soort stereotype te pakken.... Hij sprak me aan en vroeg me daarna direct mee voor een middagje wandelen. Gewoon bam. Dit ben ik helemaal niet gewend. Tijdens die middag veel gepraat en het bleek een heel slimme, ontwikkelde man te zijn, die zichzelf goed kent, ook goed in contact met zijn gevoel staat, weinig om uiterlijk vertoon en bullshit geeft en vooral niet onzeker was.
Ik merkte dat ik het fijn vond dat hij initiatief toonde, een krachtige uitstraling had en ik voelde me veilig bij hem. En dat wrong bij me. Want ik ben zo'n 'onafhankelijke' vrouw die geen man nodig heeft (is ook zo 😉) maar dit was puur m'n 'oer' die zo reageerde.

De wat meer traditionele rolverdeling is ook nog vaker terug te vinden in bijvoorbeeld de Mediteraanse of Zuid-Amerikaanse cultuur. Of een ander voorbeeld; de tango. De man leidt, de vrouw volgt. Maar is het zo zwart-wit? Nee, het is een dans, een samenspel. Dat iemand leidt, betekent niet dat iemand de baas is.

De deur openhouden voor een vrouw, ik kan prima zelf een deur openmaken en houden, misschien wel beter dan de meeste mannen 😜 maar tóch vind ik het fijn als een man dat voor me doet. Hij 'zorgt' dan voor mij. En nogmaals, ik kan prima voor mezelf zorgen, maar als het gaat om een relatie, wil je toch dat stukje aanvulling? En voor mij zit dat zelfs in dat soort kleine dingen. Ik zou bijna zeggen dat ik me er voor schaam, maar dan zou ik liegen.

Ik mis het als mannen niet 'man' durven te zijn en me niet het gevoel kunnen geven dat ik een 'vrouw' ben.

Wat betreft het dating gebeuren, ik heb wel een idee hoe dat gaat en daarom heb ik dat nooit gedaan. Ik kom wel iemand tegen (of niet, ik vind het allemaal prima) en dan hoop ik maar dat diegene 'de ballen' heeft om voor me te gaan. Ik heb er geen zin meer in degene te zijn die initiatief moet tonen, ik ben ook niet van de spelletjes spelen, dus als een vent lef toont, zal ik duidelijk zijn en wel of geen interesse tonen, dat lijkt me dan ook wel zo eerlijk.

Als ik op een aantal punten niet ben in gegaan of iets nog meer verhelderd moet worden, vragen staat vrij. Ik raak altijd een beetje de draad kwijt als ik een monoloog opvoer... (Ook nogal een vrouwelijke eigenschap geloof ik 😉)

 

[Mindless]

Oké, bij deze:

Zoals ik al eerder schreef, vind ik het niet prettig om te praten over 'mannen' en 'vrouwen' omdat ik liever elk persoon als een individu beschouw, maar helaas ontkom ik er niet aan, wil ik er hier iets over zeggen. Nu we de disclaimer hebben gehad, zal ik beginnen met dat ik vooral getriggerd werd door het stukje wat je schreef over dat vrouwen zich steeds mannelijker (moeten) opstellen.

Ik heb zelf bijna altijd het initiatief moeten nemen door voor een man te gaan. Dit heb ik altijd wel jammer gevonden. Ik ben denk ik best wel ruimdenkend, maar er zit een stukje in mij dat 'ouderwets' is, of zoals jij het noemt: je biologie.

Ik heb contacten met mannen gehad, waarin ik me behoorlijk mannelijk opstelde, en dat werd denk ik toch wel opgeroepen door het feit dat het hen daar aan ontbrak. Ik krijg dan de neiging over zo iemand heen te walsen en als diegene me dan niet 'op m'n nummer zet', raakt het evenwicht verstoord. Wat dat betreft voel ik me toch wel meer aangetrokken tot Alfa mannen.

Als voorbeeld, ik ontmoette laatst een man, bijna 2 meter lang, 110 kg, ex para trooper en professioneel tienkamper, even om een beeld te schetsen en dan hebben we ook meteen een soort stereotype te pakken.... Hij sprak me aan en vroeg me daarna direct mee voor een middagje wandelen. Gewoon bam. Dit ben ik helemaal niet gewend. Tijdens die middag veel gepraat en het bleek een heel slimme, ontwikkelde man te zijn, die zichzelf goed kent, ook goed in contact met zijn gevoel staat, weinig om uiterlijk vertoon en bullshit geeft en vooral niet onzeker was.
Ik merkte dat ik het fijn vond dat hij initiatief toonde, een krachtige uitstraling had en ik voelde me veilig bij hem. En dat wrong bij me. Want ik ben zo'n 'onafhankelijke' vrouw die geen man nodig heeft (is ook zo 😉) maar dit was puur m'n 'oer' die zo reageerde.

De wat meer traditionele rolverdeling is ook nog vaker terug te vinden in bijvoorbeeld de Mediteraanse of Zuid-Amerikaanse cultuur. Of een ander voorbeeld; de tango. De man leidt, de vrouw volgt. Maar is het zo zwart-wit? Nee, het is een dans, een samenspel. Dat iemand leidt, betekent niet dat iemand de baas is.

De deur openhouden voor een vrouw, ik kan prima zelf een deur openmaken en houden, misschien wel beter dan de meeste mannen 😜 maar tóch vind ik het fijn als een man dat voor me doet. Hij 'zorgt' dan voor mij. En nogmaals, ik kan prima voor mezelf zorgen, maar als het gaat om een relatie, wil je toch dat stukje aanvulling? En voor mij zit dat zelfs in dat soort kleine dingen. Ik zou bijna zeggen dat ik me er voor schaam, maar dan zou ik liegen.

Ik mis het als mannen niet 'man' durven te zijn en me niet het gevoel kunnen geven dat ik een 'vrouw' ben.

Wat betreft het dating gebeuren, ik heb wel een idee hoe dat gaat en daarom heb ik dat nooit gedaan. Ik kom wel iemand tegen (of niet, ik vind het allemaal prima) en dan hoop ik maar dat diegene 'de ballen' heeft om voor me te gaan. Ik heb er geen zin meer in degene te zijn die initiatief moet tonen, ik ben ook niet van de spelletjes spelen, dus als een vent lef toont, zal ik duidelijk zijn en wel of geen interesse tonen, dat lijkt me dan ook wel zo eerlijk.

Als ik op een aantal punten niet ben in gegaan of iets nog meer verhelderd moet worden, vragen staat vrij. Ik raak altijd een beetje de draad kwijt als ik een monoloog opvoer... (Ook nogal een vrouwelijke eigenschap geloof ik 😉)

O... Ik dacht dat we nu een discussie gingen hebben, maar ik ben het compleet met je eens.

Dat wat je opnoemt was eigenlijk precies mijn punt:

Veel vrouwen tegenwoordig zien zichzelf als "onafhankelijk". Dit is beïnvloedt door culturele trends: voorbeelden/influencers in media en dan ideëen die gaan leven in de maatschappij. Maar vrouwen blijven biologisch vrouwen (en mannen blijven mannen). Die oerinstincten zijn geen klein dingetje op de achtergrond, of zoals jij het zegt "een stukje in jou dat 'ouderwets' is". Het is je natuur. Het is hetgene dat het sterkste en uiteindelijk leidend is. Al kunnen sommige lang in ontkenning blijven leven en compleet tegen hun natuur ingaan en op die manier destructieve relaties en situaties creëeren die helemaal niet goed voor hen (en hun omgeving) zijn. Je biologische intelligentie is wel een stukje slimmer dan de huidige trend dat je een "independent wahmen" bent. Al is het ook zo egostrelend hè:

"I don't need no man!"


Ik weet dat dit controversieel overkomt voor veel mensen, maar ik zeg het niet om maar controversieel/provocerend te zijn.

En natuurlijk, er zal die uitzondering, die tomboy zijn, die van zichzelf meer mannelijke energie heeft. Maar dat zijn toch uitzonderingen? Is de doorsnee vrouw echt gelukkig als zij heel mannelijk wordt in haar energie, haar rol, haar functie, etc? Natuurlijk, het geeft een kick om zelfstandig of succesvol te zijn en dat te bewijzen tegenover anderen. Maar wat voor man wil een vrouw die zich min of meer gedraagt als een man: een mannelijke energie heeft? Opposites attract... Dus energetisch heel mannelijke vrouwen zullen achterblijven met energetisch vrouwelijke mannen. En zijn vrouwen nou écht gelukkig om de alpha van het stel te zijn? Of om helemaal geen partner te hebben? I don't think so... (ik heb het over de meesten, er zijn altijd uitzonderingen)

Dit soort dingen kunnen ook alleen in een (relatief) welvarende maatschappij hè. In een maatschappij met echte ontberingen zullen mannen en vrouwen automatisch weer terugkomen naar hun natuurlijke energieën/rollen. Omdat dat 1: de meeste kans op overleving geeft en 2: het fijnste/makkelijkste is. De natuur stroomt op een bepaalde manier. Meestromen is fijner/makkelijker dan tegen de stroom in proberen te gaan.

Nu is het ook al het fijnste, alleen zijn velen gehersenspoelt dat dat niet zo is en dat dat allemaal ouderwets is ("ik ben een moderne vrouw! Ik laat me niet onderdrukken!"). En daarnaast hebben we door onze welvaart dus de mogelijkheid om tegen onze natuur in te gaan. Maar is dat werkelijk het beste voor ons?

Nog een disclaimer:

Natuurlijk zijn er ook nog steeds veel vrouwen die wél vrouwelijk zijn!

 

[Mindless]

Zoals ik al eerder schreef, vind ik het niet prettig om te praten over 'mannen' en 'vrouwen' omdat ik liever elk persoon als een individu beschouw,

Hier wat te vluchtig overheen gelezen.

Hou toch op! Doe niet zo gek joh! Dat je een man of vrouw bent, betekent toch niet dat je niet als individu beschouwt kan worden?

Dit is nou zo'n voorbeeld van een modern cultureel idee dat dingen gewoon moeilijker maakt dan ze hoeven te zijn. Iedereen met ogen ziet of iemand een man of een vrouw is (wederom: in veruit de mééste gevallen). Je bent een man of vrouw, maar daarnaast ook een individu. Je kunt op verschillende lagen naar iemand kijken, toch?

 

[Purplext]

O... Ik dacht dat we nu een discussie gingen hebben, maar ik ben het compleet met je eens.

Ik ben niet zo van de discussies, ik houd van gedachten uitwisselen. En ja, we zijn het het behoorlijk eens, ik wilde als vrouw zijnde dat nog even benadrukken, dat ik er ook zo in sta.

Dat wat je opnoemt was eigenlijk precies mijn punt:

Veel vrouwen tegenwoordig zien zichzelf als "onafhankelijk". Dit is beïnvloedt door culturele trends: voorbeelden/influencers in media en dan ideëen die gaan leven in de maatschappij. Maar vrouwen blijven biologisch vrouwen (en mannen blijven mannen). Die oerinstincten zijn geen klein dingetje op de achtergrond, of zoals jij het zegt "een stukje in jou dat 'ouderwets' is". Het is je natuur. Het is hetgene dat het sterkste en uiteindelijk leidend is. Al kunnen sommige lang in ontkenning blijven leven en compleet tegen hun natuur ingaan en op die manier destructieve relaties en situaties creëeren die helemaal niet goed voor hen (en hun omgeving) zijn. Je biologische intelligentie is wel een stukje slimmer dan de huidige trend dat je een "independent wahmen" bent. Al is het ook zo egostrelend hè:

"I don't need no man!"


Ik weet dat dit controversieel overkomt voor veel mensen, maar ik zeg het niet om maar controversieel/provocerend te zijn.

Het is jammer dat dit als controversieel/provocerend word weggezet, daarom wilde ik het ook beamen.

En natuurlijk, er zal die uitzondering, die tomboy zijn, die van zichzelf meer mannelijke energie heeft. Maar dat zijn toch uitzonderingen? Is de doorsnee vrouw echt gelukkig als zij heel mannelijk wordt in haar energie, haar rol, haar functie, etc? Natuurlijk, het geeft een kick om zelfstandig of succesvol te zijn en dat te bewijzen tegenover anderen. Maar wat voor man wil een vrouw die zich min of meer gedraagt als een man: een mannelijke energie heeft? Opposites attract... Dus energetisch heel mannelijke vrouwen zullen achterblijven met energetisch vrouwelijke mannen. En zijn vrouwen nou écht gelukkig om de alpha van het stel te zijn? Of om helemaal geen partner te hebben? I don't think so... (ik heb het over de meesten, er zijn altijd uitzonderingen)

Dit soort dingen kunnen ook alleen in een (relatief) welvarende maatschappij hè. In een maatschappij met echte ontberingen zullen mannen en vrouwen automatisch weer terugkomen naar hun natuurlijke energieën/rollen. Omdat dat 1: de meeste kans op overleving geeft en 2: het fijnste/makkelijkste is. De natuur stroomt op een bepaalde manier. Meestromen is fijner/makkelijker dan tegen de stroom in proberen te gaan.

Eens, eens, eens. En vooral dat laatste. Flow is the way to go lol 😅

Nu is het ook al het fijnste, alleen zijn velen gehersenspoelt dat dat niet zo is en dat dat allemaal ouderwets is ("ik ben een moderne vrouw! Ik laat me niet onderdrukken!"). En daarnaast hebben we door onze welvaart dus de mogelijkheid om tegen onze natuur in te gaan. Maar is dat werkelijk het beste voor ons?

Nog een disclaimer:

Natuurlijk zijn er ook nog steeds veel vrouwen die wél vrouwelijk zijn!

Ik probeer dus weer contact te krijgen met die vrouwelijke
energie in me, want ik heb me vrij mannelijk opgesteld altijd, omdat ik dacht dat ik zo kon overleven in de huidige maatschappij. Mannelijke energie wordt namelijk wel meer geprezen en beloond.
Ik heb het gevoel dat de vrouwelijke energie wel veel onderdrukt is geweest en daar nu meer ruimte voor komt, er is een soort omslag gaande. Maar ik beleef de wereld vanuit mijn perspectief, dus misschien is het wel mijn kanteling die ik nu zie.

 

[Purplext]

Hier wat te vluchtig overheen gelezen.

Hou toch op! Doe niet zo gek joh! Dat je een man of vrouw bent, betekent toch niet dat je niet als individu beschouwt kan worden?

Dit is nou zo'n voorbeeld van een modern cultureel idee dat dingen gewoon moeilijker maakt dan ze hoeven te zijn. Iedereen met ogen ziet of iemand een man of een vrouw is (wederom: in veruit de mééste gevallen). Je bent een man of vrouw, maar daarnaast ook een individu. Je kunt op verschillende lagen naar iemand kijken, toch?

Ik word gewoon af en toe moe van al het gegeneraliseer, en heb ergens het gevoel dat ik me van alle kanten moet indekken alvorens iets te zeggen.

Maar dat heeft ook te maken met het circus in mijn hoofd. Ik wijs geen een standpunt af, wat mij betreft kan alles waar zijn en ook niet. Daarom houd ik dus niet van discussiëren 😅

 

[JG111]

Mannelijke energie wordt namelijk wel meer geprezen en beloond.

Nou idd, dat zeker. Als je alle ballen hooghoud, een goeie baan hebt naast je gezin, als je niet zo snel bang of tuttig met iets omgaat, een sixpack hebt en zelf die kast in elkaar zet: zo dan ben je goed bezig! Chapeau!

Doe je dat allemaal niet en heb je een stoere man nodig als 'hulp/redder', dan word je gezien als truttig. Maar naar mijn idee hebben dit soort vrouwen wel vaker een relatie.

(En hebben dit soort tuttige vrouwen toch ook weer de broek aan in het huis qua opvoeding van de kinderen, dus worden de kinderen ook truttig, maar dat terzijde).

Ik streep heel veel mannen weg op braafheid of niet-mannelijk genoeg. Wat moet ik met een man die minder mannelijk is dan ik? Daar loop ik inderdaad overheen en dus ben ik vrijgezel.

Ik denk dat we het allemaal wel eens zijn met elkaar 😉

Anyway.

ik ontmoette laatst een man, bijna 2 meter lang, 110 kg, ex para trooper en professioneel tienkamper,

Wat is zijn nummer?


Toevoeging: ik weet niet of ts hier iets aan heeft, of alleen maar onzekerder van word.

 

[Purplext]

Nou idd, dat zeker. Als je alle ballen hooghoud, een goeie baan hebt naast je gezin, als je niet zo snel bang of tuttig met iets omgaat, een sixpack hebt en zelf die kast in elkaar zet: zo dan ben je goed bezig! Chapeau!

Doe je dat allemaal niet en heb je een stoere man nodig als 'hulp/redder', dan word je gezien als truttig. Maar naar mijn idee hebben dit soort vrouwen wel vaker een relatie.

(En hebben dit soort tuttige vrouwen toch ook weer de broek aan in het huis qua opvoeding van de kinderen, dus worden de kinderen ook truttig, maar dat terzijde).

Ik streep heel veel mannen weg op braafheid of niet-mannelijk genoeg. Wat moet ik met een man die minder mannelijk is dan ik? Daar loop ik inderdaad overheen en dus ben ik vrijgezel.

Ik denk dat we het allemaal wel eens zijn met elkaar 😉

Yes......

Anyway.

Wat is zijn nummer?

🤣🤣🤣 Deze houd ik lekker voor mezelf, er zijn er maar weinig van, jeweet 😜

Toevoeging: ik weet niet of ts hier iets aan heeft, of alleen maar onzekerder van word.

Ja sorry ts, ik ben wel benieuwd hoe dit bij jou weer overkomt?

 

[Mindless]

Ik probeer dus weer contact te krijgen met die vrouwelijke
energie in me, want ik heb me vrij mannelijk opgesteld altijd, omdat ik dacht dat ik zo kon overleven in de huidige maatschappij. Mannelijke energie wordt namelijk wel meer geprezen en beloond.
Ik heb het gevoel dat de vrouwelijke energie wel veel onderdrukt is geweest en daar nu meer ruimte voor komt, er is een soort omslag gaande. Maar ik beleef de wereld vanuit mijn perspectief, dus misschien is het wel mijn kanteling die ik nu zie.

Aan de ene kant wel dus, omdat dat nu een beetje cultureel het ideaal is. (Tenminste, toch op veel media, maar ik zie het ook in het echt. Gelukkig niet alleen maar hoor.)

Aan de andere kant: mannen verlangen in de regel naar echte vrouwelijkheid: zachtheid, zorgzaamheid. Dat zijn ook helemaal geen zwaktes, zoals ze weleens worden afgeschilderd, maar gewoon natuurlijke vrouwelijkheid. Iets wat sterk aantrekkelijk is voor de meeste mannen. Juist mannen die in hun mannelijkheid staan hebben behoefte aan die tegenpool van vrouwelijkheid. Daarom, als je als vrouw helemaal doorschiet in mannelijke energie (presteren, super carrièregericht, zelfstandigheid), wat moet een mannelijke man daarmee? Dan ben je in een soort concurrentie met elkaar.

Nou idd, dat zeker. Als je alle ballen hooghoud, een goeie baan hebt naast je gezin, als je niet zo snel bang of tuttig met iets omgaat, een sixpack hebt en zelf die kast in elkaar zet: zo dan ben je goed bezig! Chapeau!

Doe je dat allemaal niet en heb je een stoere man nodig als 'hulp/redder', dan word je gezien als truttig. Maar naar mijn idee hebben dit soort vrouwen wel vaker een relatie.

Door wie word je gezien als truttig?

Niet door mannen hoor. Mannen (in hun mannelijke energie) vinden het heerlijk om die rol van "beschermende" in te nemen. Er is absoluut geen kwestie van neerkijken op de vrouw en deze zien als "truttig". Je kunt ook vrouwelijk/zorgzaam zijn, zonder truttig te zijn en nog steeds met een eigen sterk karakter en mening. Het gaat er (imo) vooral om dat je niet een soort concurrent wordt voor de man. Dat je dus niet een mannelijke energie hebt.

(En hebben dit soort tuttige vrouwen toch ook weer de broek aan in het huis qua opvoeding van de kinderen, dus worden de kinderen ook truttig, maar dat terzijde).

Dan ontbreekt er waarschijnlijk een echt mannelijk rolmodel in het huishouden(?) Want zo iemand zou het niet zo ver laten komen dat de kinderen truttig worden.

Ik streep heel veel mannen weg op braafheid of niet-mannelijk genoeg. Wat moet ik met een man die minder mannelijk is dan ik? Daar loop ik inderdaad overheen en dus ben ik vrijgezel.

Helemaal begrijpelijk en imo groot gelijk.

Ik denk dat we het allemaal wel eens zijn met elkaar 😉

Dat hoop ik wel!

Anyway.

Wat is zijn nummer?

Zie je wel! Vrouwen zijn net zo oppervlakkig als mannen!

 

[Neo-Shulginist]

Ik mis het als mannen niet 'man' durven te zijn en me niet het gevoel kunnen geven dat ik een 'vrouw' ben.

Ja dit stukje vind ik wel lastig. Veel dingen die geassocieerd worden met man-zijn, zoals bier drinken, barbecuen, voetbal, klussen, daar heb ik allemaal niet zoveel mee. Ik vind het ook enorm stom dat er zulke willekeurige associaties gemaakt worden met wat je men vindt dat je als man leuk moet vinden. Zo'n idee botst ook met 'je moet wel jezelf zijn'.

Maar goed, ik ben me er ook wel bij aan het neerleggen dat er nu eenmaal man-vrouwrollen zijn. Daar kan ik boos op worden en gefrustreerd door raken, maar ik kan beter even kijken wat er dan verwacht wordt. Inmiddels ben ik dus wel aan het leren hoe ik iemand mee uit kan vragen, en vooral: op welke voortekenen in de sfeer ik moet letten om daarop in te sturen als de kans zich voordoet.
Verder is het nogal lastig om proberen je gedrag te veranderen, maar dan op zo'n manier dat het automatisch gaat. Daarom is ook voor mij afwachten tot ik vanzelf tegen liefde aan loop ook niet echt een optie. Want ik heb een beetje de neiging om liefde automatisch te ontwijken dus dan komt het ook nooit. Dus dan moet ik gaan nadenken over wat ik anders moet doen om te stoppen met liefde ontwijken, maar dat nadenken is dan weer niet zo spontaan. Ik denk dat al die gedachten bij elkaar in de weg staan bij het daadwerkelijk iemand ontmoeten. Kennelijk vul ik zoveel gedachten over de situatie in dat ik me niet meer echt kan laten verrassen.

 

[Mindless]

Ja dit stukje vind ik wel lastig. Veel dingen die geassocieerd worden met man-zijn, zoals bier drinken, barbecuen, voetbal, klussen, daar heb ik allemaal niet zoveel mee. Ik vind het ook enorm stom dat er zulke willekeurige associaties gemaakt worden met wat je men vindt dat je als man leuk moet vinden. Zo'n idee botst ook met 'je moet wel jezelf zijn'.

Maar goed, ik ben me er ook wel bij aan het neerleggen dat er nu eenmaal man-vrouwrollen zijn. Daar kan ik boos op worden en gefrustreerd door raken, maar ik kan beter even kijken wat er dan verwacht wordt. Inmiddels ben ik dus wel aan het leren hoe ik iemand mee uit kan vragen, en vooral: op welke voortekenen in de sfeer ik moet letten om daarop in te sturen als de kans zich voordoet. Kijken naar energie is echt wel iets wat werkt.
Verder is het nogal lastig om proberen je gedrag te veranderen, maar dan op zo'n manier dat het automatisch gaat. Daarom is voor mij afwachten tot ik vanzelf tegen liefde aan loop ook niet echt een optie. Want ik ontwijk liefde juist automatisch dus dan komt het ook nooit. Dus dan moet ik gaan nadenken over wat ik anders moet doen om te stoppen met liefde ontwijken, maar dat nadenken is dan weer niet zo spontaan. Ik denk dat al die gedachten bij elkaar in de weg staan bij het daadwerkelijk iemand ontmoeten. Kennelijk vul ik zoveel gedachten over de situatie in dat ik me niet meer echt kan laten verrassen.

Mooi eerlijk gezegd.

Ik denk dat het dikgedrukte gedeelte helemaal niet nodig is, met misschien als uitzondering het klussen: dat je zelfstandig dingen in huis kunt fixen moest dat nodig zijn (dat valt te leren/uit te zoeken). De rest van de dingen die je opnoemt heb ik ook niet veel (meer) mee.

Het gaat denk ik veel meer om je energie. Alpha zijn: daadkrachtig, assertief, leidinggevend binnen de relatie. Ook je houding: met zelfvertrouwen bewegen en zelfs zitten. Je kunt al die dingen zijn, zonder dat je houdt van bier drinken, voetbal, etc.

 

[Walterego]

Alpha zijn: daadkrachtig, assertief, leidinggevend binnen de relatie.

Ja in die relatie komt het wel goed. Zodra er een beetje een vertrouwensbasis is dan ben ik een fucking goede geliefde (denk ik 🤭). Maar dingen die je een goede partner maken zijn niet per se dingen die je aantrekkelijk maken. Maar gelukkig kan je zelfverzekerdheid kan je ook een beetje faken dus ga ik dat maar proberen.

 

[Theundertaker]

Hey man heftig verhaal.
Ik ben zelf niet van de hoeren, maar als je dat toch gaat doen en een aantal keer goed neukt dan word fisieke contact ineens een stuk makkelijker.
Het is een optie wat je kan doen.
Een andere plek waar je makkelijk sex contact kan op doen zijn kroegen. Vooral een bruin bar.
Als je eenmaal een aantal fysieke contacten hebt gehad dan gaat het ineens veel makkelijker dat is gewoon een feit en dat is wat je nu even moet najagen professioneel of dus in een bar met wat cougars

 

[Purplext]

Ja dit stukje vind ik wel lastig. Veel dingen die geassocieerd worden met man-zijn, zoals bier drinken, barbecuen, voetbal, klussen, daar heb ik allemaal niet zoveel mee. Ik vind het ook enorm stom dat er zulke willekeurige associaties gemaakt worden met wat je men vindt dat je als man leuk moet vinden. Zo'n idee botst ook met 'je moet wel jezelf zijn'.

Maar goed, ik ben me er ook wel bij aan het neerleggen dat er nu eenmaal man-vrouwrollen zijn. Daar kan ik boos op worden en gefrustreerd door raken, maar ik kan beter even kijken wat er dan verwacht wordt. Inmiddels ben ik dus wel aan het leren hoe ik iemand mee uit kan vragen, en vooral: op welke voortekenen in de sfeer ik moet letten om daarop in te sturen als de kans zich voordoet.
Verder is het nogal lastig om proberen je gedrag te veranderen, maar dan op zo'n manier dat het automatisch gaat. Daarom is ook voor mij afwachten tot ik vanzelf tegen liefde aan loop ook niet echt een optie. Want ik heb een beetje de neiging om liefde automatisch te ontwijken dus dan komt het ook nooit. Dus dan moet ik gaan nadenken over wat ik anders moet doen om te stoppen met liefde ontwijken, maar dat nadenken is dan weer niet zo spontaan. Ik denk dat al die gedachten bij elkaar in de weg staan bij het daadwerkelijk iemand ontmoeten. Kennelijk vul ik zoveel gedachten over de situatie in dat ik me niet meer echt kan laten verrassen.

Zoals Mindless al zegt: de mannelijkheid zit echt niet in van typische mannendingen houden! Dus wees vooral jezelf en ben daar ook trots op, straal uit dat je zero fucks geeft om wat een ander daarvan vindt.

Dat nadenken staat velen in de weg. Ik ben er echt van overtuigd dat als jij goed met jezelf bent, je een bepaalde kracht en rust uitstraalt en als je dan iemand ontmoet, het allemaal niet zo geforceerd hoeft te verlopen.

Denk niet aan een roze olifant (insert hier any random grap over onze eigen @Roze Olifant , ik ben nu even te inspiratieloos) is natuurlijk ontzettend lastig, maar als je een vrouw tegenkomt die bij je past, zal dat denken vanzelf op de achtergrond raken omdat het al van nature soepeler zal verlopen met diegene. Een vrouw mag ook best wat meer haar best doen om niet te vervallen in dat suffe hard to get spelletje en een man een beetje helpen door interesse te tonen als ze dat heeft.
En dat zou ik dus vrij wel meteen doen als een man dat beetje lef toont. En ja, je zal heus weleens een blauwtje lopen. Zo zal ik misschien weleens interesse tonen en blijkt de man geen oprechte interesse in mij te hebben.

Dat beetje risico hoort er toch bij, maar wie niet waagt, wie niet wint.

 

[Walterego]

Hey man heftig verhaal.
Ik ben zelf niet van de hoeren, maar als je dat toch gaat doen en een aantal keer goed neukt dan word fisieke contact ineens een stuk makkelijker.
Het is een optie wat je kan doen.
Een andere plek waar je makkelijk sex contact kan op doen zijn kroegen. Vooral een bruin bar.
Als je eenmaal een aantal fysieke contacten hebt gehad dan gaat het ineens veel makkelijker dat is gewoon een feit en dat is wat je nu even moet najagen professioneel of dus in een bar met wat cougars

Haha ja ik moet zeggen dat ik hier de eerste jaren dat ik hiermee zat daar wel over heb getwijfeld ja. Ik had toen ook een huisgenote die af en toe via sexjobs.nl bijkluste. Ik zat toen met enige regelmaat te kijken naar de advertenties, maar ik heb nooit een bericht durven sturen. Inmiddels heb ik ook besloten dat zoiets niet iets voor mij is. Ik wil niet betalen voor seks. Die hele industrie wil ik naast me laten eigenlijk. Niet dat ik vind dat vrouwen zichzelf niet zouden mogen prostitueren, maar het zou fijn zijn als dat niet zou hoeven. Van de porno-industrie vind ik dat eigenlijk ook. Maar juist vanwege de afstand tot de mogelijke problemen kan ik mezelf daar makkelijker van distanciëren. Dat is deels hypocriet, dus laten we zeggen dat ik eraan werk

Wat dat betreft snap ik wel wat je zegt: een prostituee-bezoek zou voor mij ook een oefening kunnen zijn in niet zoveel nadenken over allerlei mogelijke bezwaren, en gewoon doen. Maar ik weet niet of het nou de beste manier is om zelfvertrouwen te kweken. Het is ook niet per se seks wat ik zoek. Het fijnste aan seks vind ik eigenlijk het moment erna als je nog in elkaars armen ligt. En dat is nou juist zo'n moment wat je met een prostituee niet echt zult hebben (ja, of je moet een GF-experience boeken voor een hele nacht). Het lijkt me daarom in het begin nogal een ongemakkelijke ontmoeting, waarna ik twijfel of ik echt in de seks zou kunnen opgaan vanwege de context, en dan daarna kan ik me voorstellen dat het nogal leeg voelt. Ik denk niet dat ik daar echt bevredigd van raak zeg maar.

Liever heb ik gewoon waardevolle ontmoetingen. Daar moet ik een beetje een balans in vinden tussen wel mijn best ervoor doen maar ook niet het proberen te forceren. Het afgelopen jaar ging dat al een stuk beter dan de 7 jaar ervoor. Dus die lijn moet ik gewoon nog even doorzetten denk ik.

 

[Mindless]

Zoals Mindless al zegt: de mannelijkheid zit echt niet in van typische mannendingen houden! Dus wees vooral jezelf en ben daar ook trots op, straal uit dat je zero fucks geeft om wat een ander daarvan vindt.

Dat nadenken staat velen in de weg. Ik ben er echt van overtuigd dat als jij goed met jezelf bent, je een bepaalde kracht en rust uitstraalt en als je dan iemand ontmoet, het allemaal niet zo geforceerd hoeft te verlopen.

Denk niet aan een roze olifant (insert hier any random grap over onze eigen @Roze Olifant , ik ben nu even te inspiratieloos) is natuurlijk ontzettend lastig, maar als je een vrouw tegenkomt die bij je past, zal dat denken vanzelf op de achtergrond raken omdat het al van nature soepeler zal verlopen met diegene. Een vrouw mag ook best wat meer haar best doen om niet te vervallen in dat suffe hard to get spelletje en een man een beetje helpen door interesse te tonen als ze dat heeft.
En dat zou ik dus vrij wel meteen doen als een man dat beetje lef toont. En ja, je zal heus weleens een blauwtje lopen. Zo zal ik misschien weleens interesse tonen en blijkt de man geen oprechte interesse in mij te hebben.

Dat beetje risico hoort er toch bij, maar wie niet waagt, wie niet wint.

Dát!

Mannen zijn zulke simpele wezens eigenlijk... Als vrouwen eens wisten hoe easy jullie ons gelukkig kunnen maken. Stoppen met die spelletjes bijvoorbeeld, een heel klein beetje interesse tonen (als je die ook echt hebt uiteraard), zorgzaam/lief zijn, etc.

Haha ja ik moet zeggen dat ik hier de eerste jaren dat ik hiermee zat daar wel over heb getwijfeld ja. Ik had toen ook een huisgenote die af en toe via sexjobs.nl bijkluste. Ik zat toen met enige regelmaat te kijken naar de advertenties, maar ik heb nooit een bericht durven sturen. Inmiddels heb ik ook besloten dat zoiets niet iets voor mij is. Ik wil niet betalen voor seks. Die hele industrie wil ik naast me laten eigenlijk. Niet dat ik vind dat vrouwen zichzelf niet zouden mogen prostitueren, maar het zou fijn zijn als dat niet zou hoeven. Van de porno-industrie vind ik dat eigenlijk ook. Maar juist vanwege de afstand tot de mogelijke problemen kan ik mezelf daar makkelijker van distanciëren. Dat is deels hypocriet, dus laten we zeggen dat ik eraan werk

Oftewel: een hoer dus.

Sommigen zullen dit waarschijnlijk oordelend van mijn kant vinden, maar ik denk echt dat veel vrouwen niet goed beseffen wat ze eigenlijk verkopen als ze dat doen.

Als vrouw ben je de gatekeeper van seks. Jouw waarde (in de ogen van een man!) is direct gerelateerd aan hoe easy en vaak je je lichaam hebt gegeven aan met name andere mannen. Zeker als je bereid bent je lichaam te verkopen. Misschien dat vrouwen dit niet weten, maar wij mannen hebben een zesde zintuig voor hoeren/sletten. Wij zien het wanneer er teveel over je heen zijn geweest. Als vrouw is jouw puurheid een groot deel van jouw waarde (in de ogen van een man). Het was je taak (als poortwachter van seks) om die puurheid zoveel mogelijk te behouden. Net zoals wij mannen de poortwachters van relaties zijn.

Op dit ultra-progressieve forum zullen er vast zijn waarbij dit wat ik hier zei in het verkeerde keelgat schoot, maar so be it. Ik denk dat hier een tastbare realiteit aan zit op een dieper niveau, dieper dan je culturele opvattingen over bijvoorbeeld "seksuele vrijheid".

Wat dat betreft snap ik wel wat je zegt: een prostituee-bezoek zou voor mij ook een oefening kunnen zijn in niet zoveel nadenken over allerlei mogelijke bezwaren, en gewoon doen. Maar ik weet niet of het nou de beste manier is om zelfvertrouwen te kweken. Het is ook niet per se seks wat ik zoek. Het fijnste aan seks vind ik eigenlijk het moment erna als je nog in elkaars armen ligt. En dat is nou juist zo'n moment wat je met een prostituee niet echt zult hebben (ja, of je moet een GF-experience boeken voor een hele nacht). Het lijkt me daarom in het begin nogal een ongemakkelijke ontmoeting, waarna ik twijfel of ik echt in de seks zou kunnen opgaan vanwege de context, en dan daarna kan ik me voorstellen dat het nogal leeg voelt. Ik denk niet dat ik daar echt bevredigd van raak zeg maar.

Liever heb ik gewoon waardevolle ontmoetingen. Daar moet ik een beetje een balans in vinden tussen wel mijn best ervoor doen maar ook niet het proberen te forceren. Het afgelopen jaar ging dat al een stuk beter dan de 7 jaar ervoor. Dus die lijn moet ik gewoon nog even doorzetten denk ik.

Ik zou het dan ook niet doen, een hoer bezoeken.

Je hebt al fysiek contact gehad met vrouwen. Misschien dat dat prostituee bezoek een optie is voor een man die maagd is en even over die drempel heen moet.

Jouw issue ligt (zo te lezen) meer bij het vergroten van zelfvertrouwen/zelfrespect/zelfliefde, zodat je op die energie zit waarin je als man op een natuurlijke wijze intimiteit met een vrouw kunt ervaren, omdat je in je mannelijkheid staat. Mannelijkheid en vrouwelijkheid trekken elkaar aan. Sta jij meer in je mannelijkheid, dan begin je van nature te harmoniseren met vrouwelijke energie.

 

[Walterego]

Zoals Mindless al zegt: de mannelijkheid zit echt niet in van typische mannendingen houden! Dus wees vooral jezelf en ben daar ook trots op, straal uit dat je zero fucks geeft om wat een ander daarvan vindt.

Dat nadenken staat velen in de weg. Ik ben er echt van overtuigd dat als jij goed met jezelf bent, je een bepaalde kracht en rust uitstraalt en als je dan iemand ontmoet, het allemaal niet zo geforceerd hoeft te verlopen.

Denk niet aan een roze olifant (insert hier any random grap over onze eigen @Roze Olifant , ik ben nu even te inspiratieloos) is natuurlijk ontzettend lastig, maar als je een vrouw tegenkomt die bij je past, zal dat denken vanzelf op de achtergrond raken omdat het al van nature soepeler zal verlopen met diegene. Een vrouw mag ook best wat meer haar best doen om niet te vervallen in dat suffe hard to get spelletje en een man een beetje helpen door interesse te tonen als ze dat heeft.
En dat zou ik dus vrij wel meteen doen als een man dat beetje lef toont. En ja, je zal heus weleens een blauwtje lopen. Zo zal ik misschien weleens interesse tonen en blijkt de man geen oprechte interesse in mij te hebben.

Dat beetje risico hoort er toch bij, maar wie niet waagt, wie niet wint.

Ja ik had dus laatst dat ik iemand ontmoette, en we hadden al snel gewoon een leuk gesprek over feestjes enzo. Ik zei dat ik me oud voelde omdat ik niet gewend was dat je tegenwoordig (alleen maar) kunt pinnen bij de bar dus dat ik van te voren contant geld had gepind. Maar dat dat misschien kwam omdat ik meestal naar raves ga die gewoon geen pin-apparaat hebben. Toen zei zij dat ze het ook nog wel eens leuk zou vinden om naar een rave te gaan. Waarop ik dacht (en daar ben ik best een beetje trots op dat het toen lukte om in het moment te leven): 'nou dan vraag ik haar telefoonnummer!'
We hebben toen later afgesproken op een feestje.

Voor mij voelde dat een beetje als een eerste date. Maar achteraf weet ik eigenlijk niet helemaal zeker of zij er ook zo over dacht. Laat ik het zo zeggen: dat tweede feestje hadden we niet echt de klik die we eerst leken te hebben.

Ik wilde haar het gevoel geven dat ze welkom was enzo. Want het is natuurlijk best spannend als je als vrouw alleen naar een feest gaat waar je niemand kent. En ik kende daar bijna iedereen. Dus in het begin heb ik haar gewoon aan allerlei mensen voorgesteld, en ook gezegd van: 'als je op een gegeven moment je eigen ding wil doen dan is dat helemaal okee he.'

Het viel me eerst op dat ze niet zoveel vragen stelde aan mij, maar vooral over zichzelf praatte. Op de dansvloer voelde het eigenlijk wel okee. We stonden wel redelijk dichtbij elkaar en raakten elkaar ook af en toe op een natuurlijke manier aan (waarbij ik af en toe wegsmold bij het gevoel van haar huid). Maar toen ik vroeg of ze even in de chillout wilde zitten, ging ze echt letterlijk drie meter verder zitten, en zocht ze ook heel erg contact met andere mensen die ze ook een beetje uitnodigde om bij ons te komen zitten (waarvan ik dacht 'ja kut ik wilde juist even een privégesprek met jou'). Kwam er ook nog bij dat die mensen heel erg over drugs gingen zitten praten, waar ik geen zin in had want die dame werkte bij Defensie dus dan weet je gewoon dat drugs een beetje een problematisch onderwerp is.

Nadat we in de chillout hadden gezeten merkte ik ook dat de sfeer wel echt wat omgeslagen. Ze zei niet meer zoveel, stond wat verder weg. Ze zei ook al snel dat ze moe was, en vervolgens ging ze binnen het uur naar huis.

Ik ben nog even meegelopen naar de uitgang (waarvan ze zei dat het eigenlijk niet hoefde). En heb toen nog wel gevraagd of ze ook een keer wilde afspreken buiten een feestcontext. Toen zei ze 'oh.. ja, euhm, misschien wel, als vrienden'. Wat ik dus begreep als: nou eigenlijk niet.

Op zich is het okee zo: ik heb het oprecht geprobeerd. Kennelijk was er niet echt de klik. Wat ben ik nou uiteindelijk verloren? Niks echt toch?
Maar dan na zo'n avond ben ik wel echt twee weken een beetje van slag. In dit geval zat ik echt de hele tijd te over-analyseren wat er nou precies gebeurd was.

Ik denk eigenlijk dat er drie dingen niet helemaal lekker liepen: allereerst had ik op een gegeven moment een beetje casual moeten checken hoe ze over daten denkt. Ten tweede denk ik dat het voor haar op een gegeven moment een beetje geforceerd voelde om steeds aan allerlei mensen voorgesteld te worden (terwijl we elkaar niet eens echt kenden ook). En als laatste denk ik dat we gewoon echt niet matchten op het drugsonderwerp en dat ze merkte dat ik er nogal ontwijkend over deed.

In die zin klopt het ook wel echt wat @Mindless zei:

Het objectificeren hoeft niet alleen het tot een lust-object maken te zijn. Wat ik lees in jouw verhaal en wat ik ook herken in hoe ik er eerst in stond, is zoals je zegt een angst in het omgaan met vrouwen. Met andere woorden: je ziet vrouwen niet als je gelijke. Je plaatst ze in zekere zin op een voetstuk en tegelijk daarmee plaats je jezelf onder hen, als de mogelijke viezerik/pervert. Dit is imo cruciaal in jouw probleem (als ik het zo lees hè). Er is een probleem met een laag zelfbeeld en het zelfbeeld is altijd nauw verbonden met hoe jij naar de wereld/naar anderen en hier specifiek: naar vrouwen kijkt.

Want (sommige) vrouwen hebben ook de 'macht' om me twee weken lang van slag te laten zijn over een bepaalde gebeurtenis, waarbij ik constant opnieuw afspeel wat er is gebeurd en die gebeurtenissen dan van allerlei perspectieven probeer te bekijken. De conclusie van die analyse is eigenlijk altijd wel dat ik het anders had moeten doen.

Aan de ene kant probeer ik zo te leren, maar aan de andere kant kan dat ook helemaal lam slaan omdat ik dan niet dezelfde 'fouten' opnieuw zou willen maken.

Lang verhaal kort: van deze gebeurtenis probeer ik nu nog even te leren hoe ik op een casual/flirterige manier vraag of iemand open staat om te daten (misschien heeft @Purplext tips? ). En verder probeer ik mezelf nu vooral te complimenteren met de zaken die goed zijn gegaan: in het moment geleefd, telefoonnummer gevraagd, afgesproken, elkaar proberen te leren kennen, en gevraagd of ze nog een keer wilde afspreken.

 

[Neo-Shulginist]

Oftewel: een hoer dus.

Sommigen zullen dit waarschijnlijk oordelend van mijn kant vinden, maar ik denk echt dat veel vrouwen niet goed beseffen wat ze eigenlijk verkopen als ze dat doen.

Als vrouw ben je de gatekeeper van seks. Jouw waarde (in de ogen van een man!) is direct gerelateerd aan hoe easy en vaak je je lichaam hebt gegeven aan met name andere mannen. Zeker als je bereid bent je lichaam te verkopen. Misschien dat vrouwen dit niet weten, maar wij mannen hebben een zesde zintuig voor hoeren/sletten. Wij zien het wanneer er teveel over je heen zijn geweest. Als vrouw is jouw puurheid een groot deel van jouw waarde (in de ogen van een man). Het was je taak (als poortwachter van seks) om die puurheid zoveel mogelijk te behouden. Net zoals wij mannen de poortwachters van relaties zijn.

Op dit ultra-progressieve forum zullen er vast zijn waarbij dit wat ik hier zei in het verkeerde keelgat schiet, maar so be it. Ik denk dat hier een tastbare realiteit aan zit op een dieper niveau, dieper dan je culturele opvattingen over bijvoorbeeld "seksuele vrijheid".

Haha, sorry, met alle respect hoor, maar ik ben echt zo'n tegenstander van dit hele idee.

Dit is precies de andere kant van de medaille die mannen in zo'n keurslijf perst met allerlei culturele ideeën over hoe je je man moet gedragen en hoe je je als vrouw dient te gedragen. Mannen als biologische geprimede jagers en vrouwen als kwetsbare seksuele lustobjecten; mannen die sociaal succesvol zijn als het lukt om vrouwen te veroveren, vrouwen die sociaal succesvol zijn als ze hun seksualiteit weten te bewaken.
Sorry hoor, maar wat heeft dat met liefde te maken? Wat heeft dat te maken met jezelf zijn? Met een (spirituele) band aangaan? Met elkaar leren kennen? Heel die gedachtegang is toch onderdeel van een onderdrukkende hiërarchie? Dat botst in ieder geval wel met mijn vrijheids-ideaal en ik snap ook niet helemaal hoe ik het moet rijmen met 'mezelf zijn'.

Ik zie meer mannen die daarmee worstelen. Ik denk bijvoorbeeld @Walterego ook. Maar ook vrienden van mij. Sommigen keren naar gasten zoals Jordan Peterson die hen dan vertellen dat je connectie moet maken met je innerlijke biologische man. Maar ik vind dat echt zo'n naturalistic fallacy. Dat je bepaald gedrag in 'de natuur' denkt te zien betekent niet dat het ook zo moet zijn. Zo kan je misschien zeggen dat in 'de natuur' mannelijke dieren ook altijd jagen, en dat onze geschiedenis als mens ook zo heeft gewerkt (wat overigens te betwisten is; zie het nieuwe boek The Dawn of Everything van David Graeber). Maar tegelijkertijd zijn er in de natuur ook gewoon homoseksuele flamingo's die eieren jatten van andere paartjes zodat ze ook een kind kunnen opvoeden. Daar hoor ik dan Jordan Peterson toevallig nooit over, dat dat gewoon natuur is.

Wat mij betreft stappen we af van die bla-bla biologische basis gezeik en koppelen we seksuele escapades los van hoe we iemands sociaal-culturele status zien. Een man die veel vrouwen 'verovert' kan je in die zin ook gewoon zien als iemand die een probleem heeft met emotionele banden te onderhouden. En vrouwen die heel erg hun seksualiteit bewaken kun je in die zin zien als mensen die door een onderdrukkende hiërarchie getraumatiseerd zijn op zo'n manier dat ze niet meer van seks kunnen genieten omdat ze dan een hoer of slet zouden zijn.

 

[Mindless]

Haha, sorry, met alle respect hoor, maar ik ben echt zo'n tegenstander van dit hele idee.

Dat kan, maar ik denk dat je me compleet verkeerd begrijpt.

Dit is precies de andere kant van de medaille die mannen in zo'n keurslijf perst met allerlei culturele ideeën over hoe je je man moet gedragen en hoe je je als vrouw dient te gedragen. Mannen als biologische geprimede jagers en vrouwen als kwetsbare seksuele lustobjecten; mannen die sociaal succesvol zijn als het lukt om vrouwen te veroveren, vrouwen die sociaal succesvol zijn als ze hun seksualiteit weten te bewaken.
Sorry hoor, maar wat heeft dat met liefde te maken? Wat heeft dat te maken met jezelf zijn? Met een (spirituele) band aangaan? Heel die gedachtegang is toch onderdeel van een onderdrukkende hiërarchie? Dat botst in ieder geval wel met mijn vrijheids-ideaal en ik snap ook niet helemaal hoe ik het moet rijmen met 'mezelf zijn'.

Ik denk dat je teveel in het "toxic masculinity" verhaaltje bent gaan geloven.

Dat heeft allemaal niets te maken met waar ik het hier over heb. Ik heb het niet over macho-gedrag, ik heb het niet over vrouwen zien als kwetsbare seksuele lustobjecten, ik heb het niet over mannen die sociaal succesvol zijn als het ze lukt om vrouwen te veroveren, ik heb het in het algemeen helemaal niet over het verkrijgen van sociale status. Al dat is imo ook bullshit.

Waar ik het wél over heb, is dat je lichaam als vrouw zijnde makkelijk en veel "gegeven" hebben aan mannen, impact heeft op jezelf. Op je vrouwelijkheid. En dat dát weer impact heeft op hoe een man (die in zijn mannelijkheid staat) jou ziet.

Ik zie meer mannen die daarmee worstelen. Ik denk bijvoorbeeld @Walterego ook. Maar ook vrienden van mij. Sommigen keren naar gasten zoals Jordan Peterson die hen dan vertellen dat je connectie moet maken met je innerlijke biologische man. Maar ik vind dat echt zo'n naturalistic fallacy. Dat je bepaald gedrag in 'de natuur' denkt te zien betekent niet dat het ook zo moet zijn. Zo kan je misschien zeggen dat in 'de natuur' mannelijke dieren ook altijd jagen, en dat onze geschiedenis als mens ook zo heeft gewerkt (wat overigens te betwisten is; zie het nieuwe boek The Dawn of Everything van David Graeber). Maar tegelijkertijd zijn er in de natuur ook gewoon homoseksuele flamingo's die eieren jatten van andere paartjes zodat ze ook een kind kunnen opvoeden. Daar hoor ik dan Jordan Peterson toevallig nooit over, dat dat gewoon natuur is.

Wat mij betreft stappen we af van die bla-bla biologische basis gezeik en koppelen we seksuele escapades los van hoe we iemands sociaal-culturele status zien. Een man die veel vrouwen 'verovert' kan je in die zin ook gewoon zien als iemand die een probleem heeft met emotionele banden te onderhouden. En vrouwen die heel erg hun seksualiteit bewaken kun je in die zin zien als mensen die door een onderdrukkende hiërarchie getraumatiseerd zijn op zo'n manier dat ze niet meer van seks kunnen genieten omdat ze dan een hoer of slet zouden zijn.

Maar je hebt zelf ook aangegeven problemen te hebben met het uiten van je mannelijkheid.

Je maakt het imo te intellectueel en van daaruit weer idealistisch. Dit is meer een energetisch iets. Als je in je mannelijke energie begint te staan, zijn deze dingen simpel, intuïtief.

Het heeft helemaal niets met onderdrukken of ongelijkwaardig naar de andere sekse kijken te maken. Het is veel simpeler dan dat: mannelijke (nee, niet toxische...) energie, die harmoniseert met vrouwelijke energie. En in die harmonie is er juist alle respect en ook bewondering voor de andere energie.

 

[Purplext]

Sommigen zullen dit waarschijnlijk oordelend van mijn kant vinden, maar ik denk echt dat veel vrouwen niet goed beseffen wat ze eigenlijk verkopen als ze dat doen.

Als vrouw ben je de gatekeeper van seks. Jouw waarde (in de ogen van een man!) is direct gerelateerd aan hoe easy en vaak je je lichaam hebt gegeven aan met name andere mannen. Zeker als je bereid bent je lichaam te verkopen. Misschien dat vrouwen dit niet weten, maar wij mannen hebben een zesde zintuig voor hoeren/sletten. Wij zien het wanneer er teveel over je heen zijn geweest. Als vrouw is jouw puurheid een groot deel van jouw waarde (in de ogen van een man). Het was je taak (als poortwachter van seks) om die puurheid zoveel mogelijk te behouden. Net zoals wij mannen de poortwachters van relaties zijn.

Op dit ultra-progressieve forum zullen er vast zijn waarbij dit wat ik hier zei in het verkeerde keelgat schoot, maar so be it. Ik denk dat hier een tastbare realiteit aan zit op een dieper niveau, dieper dan je culturele opvattingen over bijvoorbeeld "seksuele vrijheid".

Ik vind dit een hele lastige.
Ik ben een erg seksueel ingestelde vrouw, ik wil veel en vaak en ben erg op m'n 'oer', maar ik wil mezelf ook niet 'weggeven'' aan mannen. Die scheidslijn is zo flinterdun.

Lang verhaal kort: van deze gebeurtenis probeer ik nu nog even te leren hoe ik op een casual/flirterige manier vraag of iemand open staat om te daten (misschien heeft @Purplext tips? ). En verder probeer ik mezelf nu vooral te complimenteren met de zaken die goed zijn gegaan: in het moment geleefd, telefoonnummer gevraagd, afgesproken, elkaar proberen te leren kennen, en gevraagd of ze nog een keer wilde afspreken

Ja prima, je hebt je ding gedaan, zij ook. Wat ik net zeg, het is zo flinterdun, de munt slaat soms kop, soms munt.
Alles wat teveel gekunsteld wordt, slaat de plank direct mis. Durf dat muntje op te gooien, het leven bestaat uit al die split seconds en het is daar waar het gebeurt.

 

[Mindless]

Ik vind dit een hele lastige.
Ik ben een erg seksueel ingestelde vrouw, ik wil veel en vaak en ben erg op m'n 'oer', maar ik wil mezelf ook niet 'weggeven'' aan mannen. Die scheidslijn is zo flinterdun.

Snap ik dat dat lastig is.

En daarnaast wordt het vaak ook juist heel erg aangemoedigd in onze moderne maatschappij: Dat casual seks niets met je zou doen en dat mannen er niet om geven of je nou 1 of 200 bedpartners hebt gehad. Er zullen er altijd zijn die beweren dat het ze niet uitmaakt (en dat kunnen ze menen, niet menen of ergens daar tussenin). Maar voor veel mannen is dit wel degelijk een zwaar wegend iets. Het is trouwens niet alleen het idee. Vrouwen hebben in de regel seks via emotie. Alle mannen, alle energieën eigenlijk, waar je mee "in contact" bent geweest, hebben impact op je.

Ja prima, je hebt je ding gedaan, zij ook. Wat ik net zeg, het is zo flinterdun, de munt slaat soms kop, soms munt.
Alles wat teveel gekunsteld wordt, slaat de plank direct mis. Durf dat muntje op te gooien, het leven bestaat uit al die split seconds en het is daar waar het gebeurt.

Helemaal mee eens.

Het is ook lang een trend geweest (en misschien nog?): pick-up artists die "game" leren aan mannen.

Maar dat zijn allemaal maar trucjes. Onzin...

Wat écht werkt, is je mannelijke energie aanboren. Daadwerkelijk mannelijk worden in je doen en laten. Het is bovenal energetisch. Als je vanuit dát functioneert, kun je in real-time spontaan dealen met vrouwen. En niet alleen met vrouwen, maar met iedereen. Dan beginnen dingen als vanzelf te lopen.

Richt je niet op trucjes zou ik zeggen, maar op in je mannelijkheid staan. En dat kan op vele manieren bereikt/versterkt worden.

 

[FredKroket]

Als vrouw ben je de gatekeeper van seks. Jouw waarde (in de ogen van een man!) is direct gerelateerd aan hoe easy en vaak je je lichaam hebt gegeven aan met name andere mannen. Zeker als je bereid bent je lichaam te verkopen. Misschien dat vrouwen dit niet weten, maar wij mannen hebben een zesde zintuig voor hoeren/sletten. Wij zien het wanneer er teveel over je heen zijn geweest. Als vrouw is jouw puurheid een groot deel van jouw waarde (in de ogen van een man). Het was je taak (als poortwachter van seks) om die puurheid zoveel mogelijk te behouden. Net zoals wij mannen de poortwachters van relaties zijn.

Praat even voor jezelf graag. Deze conservatieve houding zet mannen in een kwaad daglicht. Wat maakt het nou uit hoe veel bedpartners je hebt gehad?

 

[Mindless]

Praat even voor jezelf graag. Deze conservatieve houding zet mannen in een kwaad daglicht. Wat maakt het nou uit hoe veel bedpartners je hebt gehad?

In een kwaad daglicht?

Ik denk dat de gefeminiseerde beta-male een duizendvoud meer schade aanricht dan de o zo toxische "conservatieve houding". Maar inderdaad, het is mijn mening, dus prima wat mij betreft.

Wat veel bedpartners hebben gehad uitmaakt? Denk je dat het toeval is dat vrouwen die veel bedpartners hebben gehad vaak zitten met een shitload aan mentale problemen en onvermogen om een gezonde relatie te behouden? Natuurlijk maakt dat uit... Acties hebben consequenties.

Dit telt ook voor mannen, maar in mindere mate omdat mannen (in de regel!) seks en emotie van elkaar kunnen scheiden.


En eigenlijk moet ik ophouden met de disclaimers, maar: ja, er zijn altijd uitzonderingen. Maar dat zijn de... uitzonderingen.

 

[Walterego]

Helemaal mee eens.

Het is ook lang een trend geweest (en misschien nog?): pick-up artists die "game" leren aan mannen.

Maar dat zijn allemaal maar trucjes. Onzin...

Wat écht werkt, is je mannelijke energie aanboren. Daadwerkelijk mannelijk worden in je doen en laten. Het is bovenal energetisch. Als je vanuit dát functioneert, kun je in real-time spontaan dealen met vrouwen. En niet alleen met vrouwen, maar met iedereen. Dan beginnen dingen als vanzelf te lopen.

Richt je niet op trucjes zou ik zeggen, maar op in je mannelijkheid staan. En dat kan op vele manieren bereikt/versterkt worden.

Haha nou wat dat betreft zit ik een beetje in tweestrijd wat man-vrouwrollen betreft. Aan de ene kant voel ik me helemaal niet zo'n oer-man met een biologische basis om te jagen. Maar een mannelijk trekje wat ik wel heb is dat ik moeite heb met emotionele ambiguïteit. Of is dat niet mannelijk? Ik heb echt geen flauw benul wat mannelijke energie dan precies is en hoe je 'in je mannelijkheid' staat. Voor mij klinkt dat dan ook een andere manier van zeggen dat ik mezelf moet zijn maar dan op een andere manier. Dus eigenlijk niet mezelf zijn.

Dat vind ik zo lastig aan dat begin van daten. Er is een soort sociale code waar je je enerzijds wel aan moet houden, maar anderzijds mag er geen gekunsteldheid of ingestudeerde trucje zijn want dan is het niet spontaan. Ik ga dan heel erg zoeken naar wat dan wel verwacht wordt, maar dan kom ik weer onzeker over. Ja vind je het gek met al die verwarrende opdrachten xD