Verslaving ervaringen tips

GersGozert!

Newbie
Ik raad je aan om alles te lezen omdat ik niet perfect ben in onderwerpen opstellen zoals dit vooral omdat Ik zoveel dingen te zeggen en te vragen heb en heftige dingen heb meegemaakt, waardoor ik wil weten hoe mensen denken. maar ik wil niks in theorie leren, niemand voldoet aan de theorie over verslaving. ik hoor liever persoonlijke verhalen over verslavingen en hoe ermee om te gaan vooral.

Verslaving is zoiets intens en interessant.

Het is niet het tripreport waar iedereen op wacht maar hier moet wel echt aandacht aan besteed worden denk ik.
Als dat niet al is gedaan zoals ik dit bedoel.

het begon met een update van m’n eigen post een paar jaar geleden, waar ik op m’n aller hardst was gevallen en echt in een diepe put zat.
Maar ik dacht ik kan beter een beetje moeite steken in een post aangezien ik tog niet kan slapen omdat ik niks te blowen heb. Kut zooi.


Hoi ik noem mijzelf Jelle 26jaar, sinds juni niet meer verslaafd aan hard drugs.

Dit zou ik bij iedereen zo willen zien, en als ze van die verslaving af zijn,
Er ook vanaf blijven.







ik denk dat wij met z’n alle vooral,
Als we allemaal(vooral de hoge Raad) helpen dit topic een mooie plek te geven in de groep, want echt ik heb hier slimme mensen gezien, ik ben niet school slim.
Maar ik weet dat ik niet dom ben.
En ach wat kan het kwaad om iedereen z’n ervaringen bij elkaar te mengen zodat verslaafde (dus niet gebruikers) want er zijn genoeg verslaafde dames en heren hier die echt hulp zoeken maar niet durven het hopelijk wel eens zijn m

Ik was er een van die junkies die hierop zat om eruit te komen uit de oxycodon verslaving van 3,5 jaar, maar dit topic is voor welke verslaving dan ook.


Kan er een topic opgestart worden door een goeie mensenvriend en voor (ex)verslaafde die hier goed in is en bereik heeft op dit forum? Want ik denk oprecht dat deze plek met veel slimme mensen en veel bereik niet echt tot z’n volle capaciteit gebruikt wordt.

Dus waarvoor precies dit forum?
vooral voor de mensen die echt aan de grond zitten en niks meer van zichzelf zijn.
Voor de mensen die hun familie kwijt aan t raken zijn of al kwijt zijn, ik weet dat mensen liever over een trip lezen en ik kan daar ook echt in mee.
Jongens alsjeblieft laat er een topic komen waarin mensen dagelijks met elkaar praten, die problemen kunnen delen zonder oordelen, en het is tog fijn als je met iemand spreekt die in hetzelfde schuitje vast geketend zit?
1x ff moeite doen zo’n topic echte grip te laten pakken op deze site.
want het is allemaal lachen en dollen, en ik weet dat er al vele topics over verslavingen gaan. Maar ik denk dat er meer mogelijk is.


Iedereen kan clean worden maar wie kan clean blijven? Ik denk alleen de mensen die het leven dat ze “levem” echt zat zijn. Tog?


MIJN PERSOONLIJKE MENING DOOR ERVARINGEN.

Ben zelf verslaafd geweest aan opiaten en benzo’s eigenlijk alles wat me gevoelens op stop zetten. Ik ben er later over gaan nadenken, dat ik best makkelijk ervan af had kunnen komen als ik me niet zo had opgesloten in me kamer.
En dacht dat die pillen de enige manier was dat ik me denkende mind ff shut off. Iykyk


MIJN AFKICK PROCES OXYCODON
OPIATEN/BENZO’S
Allereerst was voor mij het doorslaggevende dat ik er echt klaar mee was, dus motivatie, maar ook de dingen die ik heb gedaan.
Dingen waar je zelf nooit achter zou staan, diepe schaamte als ik het doorhad.
En dan Het afkicken, denk daar is over na, dat je dat nog maar 1x hoeft te doen. Ja het wordt zwaar maar hoe fucking zwaar Heb je t nu? Dat is het echt waard die paar dagen lijden.
Maar wees blij dat je mits je thuis woont, onder een warm deken kan afkicken. En niet buiten op de stoeptegels.
Je wilt ook niet aanbellen bij het leger des Heils, en je huissleutel moeten inleveren.
Als ik alleen had geweest thuis en nu nog steeds aan de Oxycodon. Dan wil ik niet weten waar ik nu was. Ik heb de dans net ontsprongen alsjeblieft doe jij dit ook.



Ik gebruikte medicijnen niet omdat ik 4x een klaplong had en 4 jaar al een beknelde zenuw door een operatie, of tomdat mijn hersenpan aan dingen zat te denken zoals, me moeders overlijden, Schulden, en je vooruitgang in het leven als een 25 jarige.
Ik denk dat ik en heel veel andere mensen drugs gebruiken om een leegte op te vullen, heel veel mensen weten niet hoe het is om te doen wat ze echt willen.

Ik ben er snel achter gekomen:
Mijn leegte kwam natuurlijk van het niet meer zijn met me moeder maar ik was 4 jaar daarvoor al verslaafd. De leegte kwam vooral door het missen van de mensen waar ik me echt op me plek voelde.

mijn vrienden en de liefde van mensen om me heen hebben me laten stoppen sinds ik weer moest verhuizen naar me oude buurt.

niet omdat ik geen geld meer had of omdat ik niet kon gebruiken, maar de liefde die ik kreeg, en de mensen die ik niet wou teleurstellen omdat ze zo met me bezig waren.

Waarom zeg ik dit? Omdat je zelfs in je aller laagste tijden iets kan vinden wat die leegte vult. Soms heb je gewoon een duwtje nodig.
Sommige mensen hebben geen familie of vrienden daarom dit topic starten vind ik een heel goed idee, zodat mensen met elkaar kunnen praten. En zo ergens weer geluk en blijdschap kunnen ervaren.
vraag aan mensen wat ze nou echt willen.
En probeer er voor te zorgen dat ze het krijgen.




voor mensen die altijd iets nodig hebben om de dag door te komen, die niet kunnen stoppen met drugs gebruiken waarvan ze weten dat ze er gevoelig voor zijn?
Ik zou t zelf graag doen maar ik lul te veel onzin. Of ik typ nooit zulke teksten dus is het voor mij kut en onoverzichtelijk.

ik vraag dit omdat ik altijd al ergens verslaafd aan ben geweest, en ik wil meningen daar over horen. Ik geloof niet in verslaafd zijn aan drugs maar eerder naar het vervullen van leegte. Natuurlijk zijn er ook mensen die verslaafd raken doordat ze iets echt nodig hebben, zoals medicatie. Maar daar heb ik ook meningen over.

ik vind dus
Dat er eigenlijk gekeken moet worden naar wat jij echt wilt, wat er voor zorgt dat je geen interesse hebt in drugs. Bijvoorbeeld op vakantie gaan. Dan mis ik mijn peuk en mijn joint niet.
dan ben ik verslaafd aan het reizen, en het nieuwe dingen zien, dat is voor mij dan zo.
Voorbeeld: iemand die echt heel erg van motoren houd: geef hem de kans een motor te krijgen door er aan te gaan werken in een motorzaak?



m’n eerste nuchtere post, want ik ben nu sinds juni clean van de rotzooi!
Geintje ik ben nooit clean, maar niet meer verslaafd. Geintje ben verslaafd aan wiet.
 

LucidLucy

Verslaafde in herstel
Oké, je theorie over de leegte kan ik goed volgen. Dat is waar elke verslaafde last van heeft. Die bodemloze put van binnen die maar nooit verzadigd raakt.

Als het dan om tips gaat. Wat heb jij praktisch gedaan om die leegte wèl duurzaam te vervullen?

Als ik naar mezelf kijk gaat het vooral om het aangaan van intieme verbindingen met andere mensen en het geloof in een macht die groter is dan ikzelf en sterker dan mijn verslaving. Hobby's e.d. zijn leuk, maar voor mij wel bijzaak. Die verbinding is het belangrijkste.

Overigens zie ik het precies andersom haha
Geintje ik ben nooit clean, maar niet meer verslaafd.

Ik ben wèl clean, maar ook wel degelijk verslaafd.

My problem is not my drinking, my problem is my thinking.

Verslaving zit 'm voor mij niet echt in gebruik, maar juist in mijn denken. Gestopt met drugs ben ik wel. Maar die zieke gedachtegang van mij is er nog steeds. Al raakt die wel weer steeds gezonder.

Verder worden op dit forum heel veel tips rondom verslaving uitgedeeld toch?
 

_shikantaza

Badass junkie
@JelleKenNietVertelle Prima verteld toch? :) Wat je zoekt is echt al lang aanwezig hier hoor. Doorzoek het subform maar eens. Jouw eigen bijdrage is er onderdeel van.

Ervaringsdeskundigheid is een sterke verbinder en leerschool. Praten met lotgenoten levert al snel een band op.

Ik vind de uitspraak "ik was verslaafd" riskant. Ik gebruik niet, en dat al een redelijke tijd, maar als ik de eerste oppak ben ik weer hopeloos verloren.

Drugs waren niet mijn probleem, de drugs waren de oplossing voor problemen waar ik me geen raad mee wist, en in sommige gevallen waar ik me niet eens bewust van was. Het is zeker goed om uit te vinden wat je nu echt wil, alleen kan een net clean brein dat m.i. helemaal niet. Zo was het voor mij geen enkel probleem om clean te blijven op vakantie, maar zodra ik een uur van m'n huis was op de terugweg ging ik m'n dealer appen.

De sleutel voor herstel was voor mij om samen met anderen (behandelaars, ervaringsdeskundigen, lotgenoten, etc) uit te vogelen hoe mijn denkpatronen in elkaar zaten, om die vervolgens aan te pakken. De patronen zullen vaker voorkomen, maar wat het totaalpakket van iemand patronen zijn, verschilt natuurlijk. Maar in principe was en is het voor mij wel heel belangrijk om mijzelf andere perspectieven gewoon te maken. De denkfouten eruit halen. Andere kijk op het bestaan en mezelf neemt de noodzaak weg om te gebruiken omdat mijn "problemen" niet meer zo groot zijn in mijn hoofd dat ik er niets anders tegenover kan zetten dan drugs. Daarvoor was het wel nodig dat ik grote schoonmaak ging houden eerst, en daar hebben de 12 stappen me bij geholpen. Door ze te gaan doen kwam er opeens ruimte in mijn hoofd waarvan ik me niet eens bewus was dat die ingenomen werd door oud zeer, pijnlijke gebeurtenissen, haat naar anderen, en zo voort.

Wat voor mij sowieso niet werkte was barrieres in het leven roepen: nummers van dealerd verwijderen (ik wist ze toch uit m'n hoofd), portemonnaie thuis laten, geen contanten op zak. Werkte allemaal niet. Als ik trek kreeg deed ik alles wat ik maar kon om drugs te halen. De sleutel was om negativiteit om te zetten in iets positievers waardoor de trek weg blijft. En zoals @LucidLucy al benoemt: in contact blijven. Met ouders, vrienden maar ook vooral met fellows van het 12-stappen programma om over herstel te blijven praten. Dat contact is zo krachtig omdat we grotendeels de zelfde ervaringen hebben, maar ook omdat we dingen tegen elkaar mogen en durven zeggen die anderen niet zo snel uitspreken. Omdat we weten dat we onze eigen valkuilen graven zonder dat we 't echt zelf door hebben. Anderen zien dat vaak een stuk eerder.

Ten slotte was het loslaten van mijn verleden een belangrijke. Ik heb zat dingen gedaan en meegemaakt waar mijn hoofd negativiteit van maakte en dat maar bleef herhalen. Sommige dingen bewust maar veel ook onbewust. Ik heb dat los mogen laten waardoor veel schaamte en schuldgevoel weg viel. Dat loslaten gebeurde vooral toen ik het er over ging hebben. Dingen die ik soms wel tien of twintig jaar verborgen heb gehouden. Toen ik ze vrij liet door er over te praten kon ik ze steeds meer loslaten. En zo zijn er nog wel meer dingen. Mijn hoofd moest anders gaan denken. Dat was echt de sleutel.

Het was niet makkelijk, maar altijd nog minder moeilijk dan de worsteling die ik er decennialang van maakte door alles voor mezelf te houden en het allemaal in m'n eentje proberen op te lossen. Maar om de motivatie op te brengen om dat te gaan doen moest ik eerste heel diep zinken. Maar het voelt wel alsof er een gordijntje open is gegaan dat m'n hele leven voor mijn ogen heeft gehangen. En door iedere dag de goede dingen te blijven doen (dagboek bijhouden, mediteren, menselijk contact, lezen over herstel en verslaving, ja zelfs bidden tegenwoordig) kan die steeds een stukje verder open doordat het me de rust geeft om helder te blijven nadenken. Zodra m'n denken vertroebelt ga ik mee in de duistere oude patronen van mijn hoofd. En dat loopt altijd verkeerd af. Maar dat hoeft gelukkig niet meer.

Uiteindelijk heeft herstel me gebracht wat de drugs mij hadden beloofd.
 
Laatst bewerkt:

GersGozert!

Newbie
Prima verteld toch? :) Wat je zoekt is echt al lang aanwezig hier hoor. Doorzoek het subform maar eens. Jouw eigen bijdrage is er onderdeel van.
Thanks, ik hoopte alleen op een actief forum, waar mensen die struggelen elkaar kunnen steunen en helpen door tips te delen waar je moet beginnen om dingen weer op een rijtje te zetten.
Niemand gaat je laten afkicken maar ik kwam pas na 3 jaar erachter waar ik moest beginnen, voor mij was dat heel cliché en simpel: motivatie.

Maar zoals ik vermeld had, iedereen is anders dus dat zal voor iedereen ook anders zijn.

Wat voor mij sowieso niet werkte was barrieres in het leven roepen: nummers van dealerd verwijderen (ik wist ze toch uit m'n hoofd), portemonnaie thuis laten, geen contanten op zak. Werkte allemaal niet. Als ik trek kreeg deed ik alles wat ik maar kon om drugs te halen. De sleutel was om negativiteit om te zetten in iets positievers waardoor de trek weg blijft.
Dit vind ik een hele goeie, hier vind ik mijzelf in.
De sleutel voor herstel was voor mij om samen met anderen (behandelaars, ervaringsdeskundigen, lotgenoten, etc)
Dit moet je wel kunnen accepteren, ik kon dit niet en.. ik deed het wel echt ff in me eentje.
Ben na een kleine 10 dagen afkicken mij wezen aanmelden bij Antes.
Gezegd dat ik bang was terug te vallen en ook daar helemaal klaar mee bent.

Klaar met zoveel inspanning en moeite te doen jezelf te verdedigen tegen een terugval.

Op een één of andere manier leek het wel alsof dat doosje Oxycodon me kwam ophalen net als magere Hein.
Ik hield afstand van iedereen die een verbinding aan Oxycodon hadden en tog werd ik elke keer verleid, is het dan mijn schuld? wat is jouw mening?
Klopt tog dat magere Hein verschijnt wanneer je de dood tegemoet gaat?
corrigeer als dit een slechte vergelijking is.

Niet dat ik dood ging, maar ik leefde niet.
Zat thuis, in 4 jaar 5 baantjes gehad, afgezonderd van vrienden/familie.
Moet ik wel even zeggen dat ik een zus en, wil m eigenlijk broer noemen maar een maat heb die wel echt elke dag belde en soms zelfs aan de deur stonden(op dat moment zwaar kut) als ik niks liet horen.
Zo zie je het verschil tussen een brein aan de drugs en een brein die enigszins helder is.

Nu besef ik pas dat ik echt onwijs veel geluk heb met sommige mensen, ze hadden me ook kunnen laten vallen.
 

GersGozert!

Newbie
Als het dan om tips gaat. Wat heb jij praktisch gedaan om die leegte wèl duurzaam te vervullen?
Nou, paddo’s en andere trip middelen.
En nee ik hou mijzelf echt niet voor de gek of lieg echt niet, ik hou van drugs, dus ik ben gaan trippen op voor mij geen verslavende middelen.
Sinds ik gestopt ben met Oxycodon heb ik, op volgorde:
2x eerder: 1x truffels
0x eerder: 3x paddo’s, 1gr/6gr/4gr waarvan de 2e trip legendarisch was.
0x eerder: LSD, 2 zegels. Had een verwachting door die paddo’s dus vond de trip niet super chill

3/4x eerder XTC, 1x eerder keta icm XTC: Avondje XTC 2st en afsluiten met Keta(fucking leuk)

76x eerder: ZUIPUUUHHH, ik zuip wel heel makkelijk als we met z’n alle zijn. Ik drink wel echt voor de gezelligheid, als het niet gezellig is, vind ik zuipen helemaal kut.

10/15x eerder: bewaarde deze als laatste want ik moet eerlijk zijn, coke is een engerd, nooit interesse gehad in uppers maar coke maakt mij net als Ritalin iemand die ik moet zijn, ik doe de dingen die ik door blowen nooit doe. Huishouden, administratie doe ik direct, ik heb geen sociale angst, het haalt het goede naar boven.
Alleen die moet ik mee stoppen, tis al is voor gekomen dat ik 3 weekenden op rij snoof.
Ik ben wèl clean, maar ook wel degelijk verslaafd.

My problem is not my drinking, my problem is my thinking.
Bedoel je dat we altijd verslaafd zullen zijn? Want als er geen nadelen aan vastzitten.. wat dan?

Als ik niet rook, dan blow ik, als ik niet blow, dan trip ik, als ik nuchter ben word ik helemaal gek.
 

GersGozert!

Newbie
Verder worden op dit forum heel veel tips rondom verslaving uitgedeeld toch?
Ja klopt, zat.. maar ik hoop gewoon dat we een soort van plek kunnen creëren waar mensen graag zijn, vooral als het kut gaat.
Eerlijk, dat zou tog top zijn?

Ik heb ook geen research gedaan hier, is er een topic met actieve hulp zoekers en verleners?

Zoals ik al zei, misschien is het een beetje vergezocht wat ik probeer, en is het in werkelijkheid veel ingewikkelder.
 

LucidLucy

Verslaafde in herstel
Als ik niet rook, dan blow ik, als ik niet blow, dan trip ik, als ik nuchter ben word ik helemaal gek.

Dit is precies de kern van het probleem verslaving. En de kunst is om dat gapende gat op een gezonde, duurzame manier te vullen. Dan wordt nuchter leven wèl heel leuk. Niet altijd makkelijk, en niet elke dag is een feestje, maar het wordt wel zoveel beter dan in gebruik.

Voor mij hebben vervangende middelen nooit gewerkt. Ik sla er vroeg of laat toch wel in door. En dan ben ik verslaafd aan coke, alcohol of een weekend verslaving aan 2-cb.
 

GersGozert!

Newbie
Dan wordt nuchter leven wèl heel leuk. Niet altijd makkelijk, en niet elke dag is een feestje, maar het wordt wel zoveel beter dan in gebruik.
Denk dat de één het in zich heeft, geen drang te hebben om te gaan gebruiken.

En ik heb dat wel, ben ervan overtuigd dat dat een beperking is. Of je dat ADD/ADHD mag noemen weet ik niet.

Ik vraag me af hoeveel mensen hier gediagnostiseerd zijn met 1 van de 2?
Let me know wat jullie daarover denken ook, dat verslaving vaak met ADD/ADHD hand in hand gaan.

Fijne dag allemaal ik gaat aan de slag, werkpaarden: laatste daggie dan weekend.
 
Laatst bewerkt:

LucidLucy

Verslaafde in herstel
Denk dat de één het in zich heeft, geen drang te hebben om te gaan gebruiken.

Dit had ik vroeger ook. Ik leefde echt om te gebruiken. Work hard, party hard. Dat was echt een beetje mijn motto. Ik heb 71 verschillende soorten drugs gebruikt. En eigenlijk sinds mijn 16e steevast elke dag gebruikt. Ik zocht erover op, praatte erover. Testte dingen uit. Echt letterlijk, ik ademde drugs.

Een leven zonder drugs. Ik kon het me niet voorstellen. Dat moet toch verschrikkelijk saai zijn?

En toch... De drang om te gebruiken is bij mij verdwenen. Ik zeg niet dat ik er nooit meer aan denk. Zeker in de wintermaanden denk ik nog weleens aan gebruik. Maar die constante interne drive om iets van drugs nodig te hebben, die is weg.

Dat is niet vanzelf gegaan natuurlijk. Daarvoor heb ik echt actief aan herstel gewerkt met behulp van de twaalf stappen en mijn fellows bij NA en bij CA. Maar ik ben wel ècht blij met de verandering die ik heb doorgemaakt.


Ik vraag me af hoeveel mensen hier gediagnostiseerd zijn met 1 van de 2?

Let me know wat jullie daarover denken ook, dat verslaving vaak met ADD/ADHD hand in hand gaan.

Ik heb de diagnose ADD en de diagnose ASS. Uiteindelijk maken de symptomen die ik daaruit heb het leven iets uitdagender. Zeker met de ASS. Die overload aan prikkels maakte het wel fijn mezelf te kunnen verdoven. Maar ik heb nu andere manieren om ermee om te gaan aangeleerd.

Gisteren nog had ik een kerstborrel van werk. Super druk, super luidruchtig (niet handig icm ASS). En dan heb ik momenteel ook nog Pfeiffer, dus m'n energie is echt laag. Toch lukt het vrij aardig om ermee om te gaan, toch lol te maken (nuchter). En na tweeënhalf uur ook te zeggen, het is mooi geweest, ik ga naar huis.
 

De Zandman

DF-koning
@GersGozert!
Je visie op het onderdeel " motivatie" klopt helemaal.
Als je niet of maar weinig gemotiveerd bent om af te kicken, is i e d e r e therapie, vrijwillig of gedwongen, intern of extern, gedoemd te mislukken.
Dat heb ik met eigen ogen tijdens mijn opname wel gezien.
Zelfs met een goede motivatie is het al moeilijk genoeg om af te kicken, laat staan als je de nodige motivatie mist....
Natuurlijk is dat verschillend, we zijn allemaal verschillend.
Maar zonder die motivatie gaan stoppen met gebruiken? Zinloos imo
 
Bovenaan