Jazz35
Wijs gebruiker
Dag lieve DF'ers,
Op de valreep tóch een eigen topic...
Het moment is namelijk aangebroken voor mij om het laatste deel van mijn afbouwtraject in te gaan. In 2022 ben ik (ironisch genoeg VIA het DF) in aanraking gekomen met bromazolam, onze welbekende groene klootzakjes. The rest is history.
Even voor degene die mij niet kennen: ik ben een vrouw met ADHD, een bipolaire stoornis, een angststoornis en insomnia. Joepie, KWARTET! Vroeger heb ik veel drugs gebruikt (voornamelijk xtc, m, speed, coke en 10 jaar lang dagelijks blowen). Tegenwoordig gebruik ik nog maar weinig. Xtc en speed sowieso niet meer. Met 3mmc ben ik een half jaar geleden gestopt (dat was een gevaarlijke voor me). Drinken doe ik nog maar ongeveer twee keer per maand (bijna mijn hele 'volwassen' leven dagelijks gedaan), drugs (soms een lijntje coke, af en toe 2mmc of een andere rc) doe ik incidenteel en als ik het doe in kleine hoeveelheden. Naast mijn recreatieve gebruik heb ik jarenlang middelen (met name alcohol en oxazepam) misbruikt om met mijn angsten om te kunnen gaan en om te kunnen slapen.
Maar goed, nu is het dus bromazolam. Werkte natuurlijk heerlijk tegen de angst en ik sliep als een roosje. Maar ik leefde ook in een waas, dreef steeds verder weg van de realiteit, kwam in een enorm manische periode terecht waarin ik de gekste en meest overmoedige dingen deed (ik zal niet in detail treden, maar op een gegeven moment stond ik met mijn angststoornis stand-up comedy te doen in een vrij bekende comedy club). Ik zocht op alle mogelijke manieren spanning op, die ik vervolgens dempte met mijn 'medicatie'. Met tijden heb ik tegen het psychotische aangezeten. In mijn slechtste periode gebruikte ik 6 tot 9 mg bromazolam per dag. Dit nam ik om te slapen, maar óók voor 'spannende gebeurtenissen'. En (niet geheel) toevallig heb ik behoorlijk spannend werk. Dus zijn soms AL mijn dagen spannend. 1 + 1 = 2. Dan ben je al snel verslaafd.
Sorry, wordt een onsamenhangend verhaal lees ik al. Mijn brein wil telkens zijweggetjes inslaan. Ik zal het beknopt houden.
Momenteel ben ik onder behandeling bij de ApareeGGZ. Een psychiater, verslavingsarts én een psycholoog. Joepie, een TRIO! De heks van een psychiater weigerde mij over te zetten op diazepam, dus taperen ging 'm niet worden. Daar was ik aanvankelijk heel verdrietig over. Toen zette dat verdriet zich om in daadkracht. Ik ga zelf afbouwen van 0,75 naar 0. Fuck it! Dat ga ik deze maand doen!
Vannacht ben ik begonnen met 0,4 mg (geschatte hoeveelheid). Lekker plafonddienstje gedraaid. Misschien vanavond maar 0,5 doen. Ik was gisteren wel heel optimistisch.
Doel: met kerst CLEAN zijn in de nachten. Voor de 'spannende gebeurtenissen' maak ik met mijn verslavingsarts in januari een apart plan. Ook daarin ben ik al heel goed op weg met minderen en doe ik steeds meer zonder 'medicatie'. Wel fijn dat ik nagenoeg de hele maand december vrij ben en het begin van januari ook nog. Dus ik kan me écht focussen op deze belangrijke, zware stap in mijn herstel.
Wat ik al doe nu?
- veel sporten/bewegen (dat helpt mij altijd héél goed)
- gevarieerd en gezond eten (weinig suikers, weinig alcohol, veel fruit, groente, proteïne, vezels etc)
- proberen zo regelmatig mogelijk te leven (lukt matig met mijn werk en mijn bipolaire stoornis, but hey, I try)
- mediteren (I hate it, but hey, I try)
- dagboek bijhouden
O ja, ik gebruik quetiapine tegen de onrust van mijn bipolaire stoornis. Momenteel 50/75 mg.
De psychiater wil mij Valproïnezuur aansmeren, maar ik wil daarmee wachten tot ik clean ben van de benzooi.
Liever stap voor stap. Eerst kijken wat het doet als je iets weghaalt voor je er iets bij doet.
Dit topic open ik om mijn ervaringen te delen en misschien wat steun en input te krijgen van ervaringsdeskundigen of geïnteresseerden.
Reacties zijn uiteraard welkom.
♥️
Op de valreep tóch een eigen topic...
Het moment is namelijk aangebroken voor mij om het laatste deel van mijn afbouwtraject in te gaan. In 2022 ben ik (ironisch genoeg VIA het DF) in aanraking gekomen met bromazolam, onze welbekende groene klootzakjes. The rest is history.
Even voor degene die mij niet kennen: ik ben een vrouw met ADHD, een bipolaire stoornis, een angststoornis en insomnia. Joepie, KWARTET! Vroeger heb ik veel drugs gebruikt (voornamelijk xtc, m, speed, coke en 10 jaar lang dagelijks blowen). Tegenwoordig gebruik ik nog maar weinig. Xtc en speed sowieso niet meer. Met 3mmc ben ik een half jaar geleden gestopt (dat was een gevaarlijke voor me). Drinken doe ik nog maar ongeveer twee keer per maand (bijna mijn hele 'volwassen' leven dagelijks gedaan), drugs (soms een lijntje coke, af en toe 2mmc of een andere rc) doe ik incidenteel en als ik het doe in kleine hoeveelheden. Naast mijn recreatieve gebruik heb ik jarenlang middelen (met name alcohol en oxazepam) misbruikt om met mijn angsten om te kunnen gaan en om te kunnen slapen.
Maar goed, nu is het dus bromazolam. Werkte natuurlijk heerlijk tegen de angst en ik sliep als een roosje. Maar ik leefde ook in een waas, dreef steeds verder weg van de realiteit, kwam in een enorm manische periode terecht waarin ik de gekste en meest overmoedige dingen deed (ik zal niet in detail treden, maar op een gegeven moment stond ik met mijn angststoornis stand-up comedy te doen in een vrij bekende comedy club). Ik zocht op alle mogelijke manieren spanning op, die ik vervolgens dempte met mijn 'medicatie'. Met tijden heb ik tegen het psychotische aangezeten. In mijn slechtste periode gebruikte ik 6 tot 9 mg bromazolam per dag. Dit nam ik om te slapen, maar óók voor 'spannende gebeurtenissen'. En (niet geheel) toevallig heb ik behoorlijk spannend werk. Dus zijn soms AL mijn dagen spannend. 1 + 1 = 2. Dan ben je al snel verslaafd.
Sorry, wordt een onsamenhangend verhaal lees ik al. Mijn brein wil telkens zijweggetjes inslaan. Ik zal het beknopt houden.
Momenteel ben ik onder behandeling bij de ApareeGGZ. Een psychiater, verslavingsarts én een psycholoog. Joepie, een TRIO! De heks van een psychiater weigerde mij over te zetten op diazepam, dus taperen ging 'm niet worden. Daar was ik aanvankelijk heel verdrietig over. Toen zette dat verdriet zich om in daadkracht. Ik ga zelf afbouwen van 0,75 naar 0. Fuck it! Dat ga ik deze maand doen!
Vannacht ben ik begonnen met 0,4 mg (geschatte hoeveelheid). Lekker plafonddienstje gedraaid. Misschien vanavond maar 0,5 doen. Ik was gisteren wel heel optimistisch.
Doel: met kerst CLEAN zijn in de nachten. Voor de 'spannende gebeurtenissen' maak ik met mijn verslavingsarts in januari een apart plan. Ook daarin ben ik al heel goed op weg met minderen en doe ik steeds meer zonder 'medicatie'. Wel fijn dat ik nagenoeg de hele maand december vrij ben en het begin van januari ook nog. Dus ik kan me écht focussen op deze belangrijke, zware stap in mijn herstel.
Wat ik al doe nu?
- veel sporten/bewegen (dat helpt mij altijd héél goed)
- gevarieerd en gezond eten (weinig suikers, weinig alcohol, veel fruit, groente, proteïne, vezels etc)
- proberen zo regelmatig mogelijk te leven (lukt matig met mijn werk en mijn bipolaire stoornis, but hey, I try)
- mediteren (I hate it, but hey, I try)
- dagboek bijhouden
O ja, ik gebruik quetiapine tegen de onrust van mijn bipolaire stoornis. Momenteel 50/75 mg.
De psychiater wil mij Valproïnezuur aansmeren, maar ik wil daarmee wachten tot ik clean ben van de benzooi.
Liever stap voor stap. Eerst kijken wat het doet als je iets weghaalt voor je er iets bij doet.
Dit topic open ik om mijn ervaringen te delen en misschien wat steun en input te krijgen van ervaringsdeskundigen of geïnteresseerden.
Reacties zijn uiteraard welkom.
♥️
Laatst bewerkt door een moderator: